7.9.2015 | 21:56
ποιημα
Καθώς εις την ερημιάΤο φως ανάβειΌλοι οι βρικόλακες, εξαφανίζονται μονομιάς.Τα πέπλα της στοργής μπορούν να αγκαλιάζουνΚαι της πείνας η αφελια δολοφόνος οικτρος.Ποίηση οικτρή και φεραγγοφως στο σκοτάδι.Καίτη.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...