ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
18.9.2016 | 21:10

Πολλοί θα διαφωνήσουν αλλά αυτή είναι η άποψή μου!

Έβλεπα στις ειδήσεις (μια φορά έγινε, γενικά δεν βλέπω ειδήσεις) και ακούω την φράση "...και πολλοί φοιτητές αναγκάζονται να δουλεύουν...", διαβάζω ένα άρθρο πάλι το ίδιο ακούω μια συζήτηση στην καφετέρια ή στην δουλειά μου ή ακόμα και στο πατρικό μου πάλι το ίδιο. Αλλά εγώ δεν καταλαβαίνω! Οι φοιτητές είναι ενήλικες, γιατί να τους συντηρούν οι γονείς τους;; Δηλαδή ποιος θα έπρεπε να πληρώνει για τα έξοδα τον σπουδών; Το κράτος;; Ναι, καλά! Φυσικά αυτό θα ήταν το ιδανικό αλλά αφού δεν γίνεται ξεκολλάτε! Έχω ακούσει και πολλούς γονείς να γκρινιάζουν "Και δεν έχω λεφτά να πληρώσω το ενοίκιο το γιου μου.." Γιατί να εξαρτώνται έτσι τα παιδιά από τους γονείς τους; Και στην τελική αν δουλέψουν τι θα πάθουν;;;Εγώ τελείωσα αναισθησιολογία και δούλευα όλα τα χρόνια! Δεν μου άρεσε η ιδέα πως θα πλήρωναν οι γονείς μου για εμένα, ποτέ δεν μου άρεσε! Δεν είναι κακό να δουλεύουν οι φοιτητές! Αυτό θα κάνουν και την υπόλοιπη ζωή τους! Θα δουλεύουν και μάλιστα πιο σκληρά. ΤΟ πολύ πολύ να μην πάνε για καφέ μετά την σχολή και να πάνε να πλύνουν κανένα πιάτο, δεν θα πάθουν τίποτα. Εγώ ως φοιτήτρια και στην σχολή μου πήγα, και πατωματάκι σφουγγάρισα και πιατάκι έπλυνα και δίσκο κουβάλησα και κούριερ δούλεψα και πήρα και μια χαρά πτυχίο! Μια φίλη μου που δεν δούλευε ποτέ δεν τελείωσε την σχολή της. ΔΕΝ έχει να κάνει το ένα με το άλλο!Φυσικά και δεν λέω, άμα θέλουν και οι γονείς και τα παιδιά (που δεν βρίσκω λόγο να θέλουν αλλά τέλος πάντων) ας πληρώνουν οι γονείς αλλά δεν μπορώ να ακούω λόγια που στιλ " Νίκο, όχι! Δεν θα βάλεις Ιατρική γιατί δεν θα περάσεις Αθήνα και δεν έχουμε λεφτά να σε στείλουμε στην επαρχία! Βάλε μια άλλη σχολή να περάσεις Αθήνα." γιατί το έχω ακούσει ουκ ολίγες φορές! Από που κι ως που δεν έχεις λεφτά να τον στείλεις, τι είναι το παιδί; Δέμα; Να δουλέψει να δεν έχεις τα λεφτά! Φυσικά το να δουλεύεις ως φοιτητής δεν έχει μόνο καλά (πχ μια δυο φορές δεν θα βγείς για καφέ με την παρέα σου, εμένα με είχε δείξει μια γιαγιά στην εγγονή της και είπε "Κοίτα να τελειώσεις το σχολείο μην γίνεις σαν και αυτή που πλένει πιάτα" και άλλα τέτοια) αλλά έχει πολλά οφέλη! Μπαίνεις στο κλήμα της δουλειάς άρα όταν με το καλό θα πιάσεις την "κανονική" σου δουλειά δεν θα σου είναι κάτι ξένο, αν και για να πούμε την αλήθεια μάλλον με αυτή την δουλειά θα μείνεις γιατί δεν υπάρχουν δουλειές.Πού είναι το κακό σε όλα αυτά; Το ξέρω πως οι πιο πολλοί διαφωνούν αλλά τι να κάνουμε; Ο καθένας μπορεί να λέει την γνώμη του, εσείς τι πιστεύετε;
9
 
 
 
 
σχόλια
Προσωπικά πιστεύω ότι ένα μεγάλο μέρος φοιτητών θα θελαν να δουλεύουν η ακόμα και αν δεν ήθελαν η οικονομικές συνθήκες το απαιτούν, βέβαια το θέμα ειναι που εισαι φοιτητής γιατί αν εισαι σε μια μικρή επαρχιακή πόλη πόσες πιθανότητες έχεις να βρεις δουλειά? άλλά ακόμα και στην Αθήνα η Θεσσαλονίκη να σπουδαζεις τα πράγματα ειναι εξαιρετικα δύσκολα με τόση ανεργία που υπάρχει και μάλιστα στις ηλικίες μέχρι 25.Το να προσπαθήσει ένας φοιτητής να συμπληρώσει το εισόδημά του από κάτι έξτρα ίσως ειναι εφικτό αλλά να στηριχτεί σήμερα αποκλειστικά στις δικές του πλάτες χωρίς καμιά βοήθεια ειναι απίθανο.Όλοι γνωρίζουμε ότι δουλειά που να σου επιτρέπει να κρατήσεις σπιτι, ενοίκιο, λογαριασμους, φαγητό, και προσωπικά έξοδα, ΔΕΝ υπάρχει αλλά ακόμα και αν υπάρξει δεν έχει αυτές τις απολαβές που να σου επιτρέπουν την όποια ανεξαρτησία.Σαφώς πριν από κάποια χρονια ο φοιτητής μπορούσε αν όχι ολα αλλά ένα μερίδιο από τα οικονομικά να τα βρει δουλεύοντας, σήμερα ειναι ΑΔΥΝΑΤΟ.Το να δουλέψει ένας φοιτητής το βρίσκω ιδανικό εφόσον του το επιτρέπει ο χρόνος της σχολής του, σήμερα ομως ειναι αδύνατο.Πάντως θα είχε σημασία να μας πείτε εσείς πότε σπουδάσατε και σε ποια πόλη.
Είμαι ζωντανο παραδειγμα εργασιας σε full time παράλληλα με σχολή που βγήκε στα 4,5 χρόνια. Δεν το θεωρώ κατορθωμα αλλά δεν είχα επιλογή Ποιος έχει ερωτήσεις για τον τροπο που γίνεται και αγανακτεί; Είμαι όλη μάτια. Ενα μάτι δλδ γιατί είμαι λίγο κοντό.
Σε ενα παράλληλο συμπαν ένας φοιτητής με το που πατάει το ποδι του στην πόλη που θα σπουδάσει τον περιμένει : - Δουλειά / χρήματα - Σπίτι επιπλομενο κόμπλε σε όλα ομως-Σπίτι που δεν χρειάζεται ενοίκιο και όχι ενα αλλά δυο (η εγγύηση δηλαδή) Καλά αυτό που λες αλλά προϋποθέτει να δουλευες πριν γίνεις φοιτητής για να μαζεψεις ενα σεβαστό ποσό ώστε να μην χρειαστείς τα λεφτά των γονιών σου ουτε και για τσιχλα. Σε μέρες όπως οι τωρινές με ποσοστά ανεργειας στα ύψη και με γονεις που τα βγάζουν τσιμα τσιμα για να συντηρισουν ενα σπίτι, είναι δύσκολο να ανταπεξέλθουν στα έξοδα ενός ακόμα σπιτιού. Τουλάχιστον μέχρι το παιδί να βρει δουλειά και να τους ξελαφρωσει καο να συντηρηθεί μόνος του. Ως τοτε που θα βρουν λεφτά για τα πρωτα εξοδα. Δεν έχουν όλοι κομποδεμα στην άκρη. Για Σκέψου λιγο.Αξιέπαινο το γεγονος οτι αυτοσυντηρησε. Και εγώ όταν σπούδαζαν τα έβγαζαν πέρα μονη μου, αλλά όχι απο τον πρωτο κιόλας μηνα. Εκανα εξι μηνες να βρω δουλειά. Μέχρι να βρω με συντηρούσε η μάνα μου. Οποτε ναι καλό είναι να απογαλακτίζονται γρηγορα απο την αλλη όμως σαφως και είναι απολύτως κατανοητό και σεβαστό οι γονεις να ασφυκτιουν στο άκουσμα ενος εξόδου ακόμα και να περιμένουν αγωνιωδως η επιτυχία του παιδιού τους να είναι στην πόλη του. Οποτε μην σου φαίνεται παραλογο όταν ακους τέτοιες εκφράσεις απο γονείς. * Σε ορισμένες ελάχιστες περιπτώσεις τα παιδιά μπορούν να συντηρηθούν απο την αρχή μόνα τους και αυτές είναι όταν δουλεύουν απο σχολικά χρόνια.
Προς το παρόν από ο,τι φαίνεται οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε έναν τρόπο για να συνδυαστεί δουλειά-σπίτι-σχολη. (άσε την προσωπική ζωή και τα χομπι). Παρ'ολα αυτά, μπορεί όντως να έχεις βρει κάποιον, πες τον μας, θα μας βοηθήσει να τον μάθουμε :)
Συμφωνώ σε όσα έγραψες, εγώ θα ήθελα να δουλεύω από το Γυμνάσιο - Λύκειο. Σοβαρές σπουδές (βαθμός πτυχίου > 7-7.5) σε πολύ υψηλόβαθμες και απαιτητικές σχολές και οχτάωρη πενθήμερη εργασία πολύ δύσκολα συνδυάζονται. Ειδικά με τα άλλα ντ' άλλων ωράρια μαθημάτων από εξάμηνο σε εξάμηνο, τα χαμένα μαθήματα για τους χψ λόγους και τις συνήθως απογευματινές αναπληρώσεις.Για τις σπουδές στην επαρχία οι γονείς χρειάζονται με το καλημέρα 1000 ευρώ, ενοίκια επίπλωση κλπ.Ενδιαφέρον θέμα για έρευνα, ποιες σχολές έχουν τους περισσότερους φοιτητές που εργάζονται παράλληλα με τις σπουδές τους, σε τι επίπεδα κυμαίνονται οι βαθμοί τους στα μαθήματα - πτυχίο, σε ποιο έτος - εξάμηνο ξεκίνησαν να εργάζονται κλπ.π.χ ΑΣΟΕΕ, ΕΜΠ, Ιατρική, Οδοντιατρική ελάχιστοι, το πολύ 10%.
Απλά να έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου σε τι ύψη βρίσκεται η ανεργία στους νέους και πόσοι φοιτητές δεν προσλαμβάνονται λόγω φοιτητικής ιδιότητας. Επίσης, καλό θα ήταν να μην ερμηνεύεις τον κόσμο βάσει των δικών ιδεών και εμπειριών.
Εντάξει θεωρείται αξιέπαινο αυτό που έκανες εσύ δηλαδή να σπουδάζεις και να δουλεύεις ταυτόχρονα, αλλά δεν είναι κανόνας για όλους. Οι γονείς μου με βοήθησαν οικονομικά για να σπουδάσω γιατί εγώ έπρεπε να μελετήσω, έπρεπε να επιγκεντρωθώ στο διάβασμα αλλά καθάριζα το χώρο μου, ψώνιζα, μαγείρευα κ κτλ. και δεν περίμενα τη μαμά μου να τα κάνει όλα αυτά.
Scroll to top icon