ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξέρω, ίσως αρκετοί εδω μέσα έχουν βαρεθεί να βλέπουν "καταθλιπτικές" εξομολογήσεις περι μοναξιάς κλπ.. Και γω κάποιες φορές οταν είμαι χαρούμενος και βλέπω τέτοιες εξομολογήσεις με ρίχνουν, και δεν μπορώ να τις διαβάσω ολόκληρες, προτιμώ να δω κάτι άλλο, οπότε όποιος δεν θέλει άλλη μια τέτοια εξομολόγηση να μην διαβασει παρακάτω....Το θέμα μου:Κάποτε (φάση Ιανουάριος - Φεβρουάριος κλπ) περνούσα τόσο ωραία.. είχα την παρέα μου, ειδικά τον κολλητό μου που είμαστε σαν αδέρφια τωρα 5 χρόνια σχεδόν, είχα την κοπέλα μου, και παράλληλα άλλες παρέες που τα λέγαμε που και που..Τώρα μέσα σε λίγους μήνες άλλαξαν τόσα πολλά.. Σε σημείο να θεωρώ "πολυτέλεια" το να χεις μια σταθερή παρέα που να περνας τέλεια, το να χεις γενικα κόσμο που να βγαίνετε κπου και που και να σε παίρνουν τηλέφωνα, ακόμα και να σου μιλάνε στο χαζοfacebook. Το να χω κοπέλα, αν και ρομαντικός και "σχεσάκιας" δεν μου έλειπε τόσο όσοι είχα τους φίλους μου.. Τους τελευταίους μήνες κάποια παιδιά απ' την παρέα μένουν εκτος Αθηνων για σπουδές, και ο κολλητός μου έχει αλλάξει παρα πολύ, είναι στον κόσμο του, τον κηνυγάμε όλοι για να βγούμε, απο την κοπέλα του μέχρι την παρέα του (αν δεν πάρουμε εμείς τηλέφωνο αυτός πολύ σπανια θα σηκώσει το κινητό να βάλει κάρτα να πάρει).. Εκπλήσσομαι με τη συμπεριφορά του και το πόσο δεδομένους έχει κάποιους ανθρώπους (γιατί έτσι είναι, έχει κακομάθει παρα πολυ στο οτι ΟΛΟΙ οι γυρω του θα τον παρουν αυτοι τηλεφωνο δεδομένου του οτι ποτε δεν βαζει καρτα)... Απ' την άλλη είχα απομακρυνθεί και γω απο κάποιους φίλους μου (σταδιακά έγινε) λόγω του οτι είχα κολλήσει πολύ στη συγκεκριμένη παρέα και τον κολλητό μου με αποτέλεσμα τώρα πλεον να χτυπάει σπάνια το κινητο για να με πάρουν να βγω..Ξέρω οτι εγω φταιω γι αυτό και το μετανιώνω.. και πλέον νιώθω τόσο μόνος. Και απο κει που δεν με ένοιαζε να κάνω κάποια σχέση, βλέπω κάποιες κοπέλες που μπορει να μου αρέσουν πολύ, και δεν έχω κάνει καμία κίνηση γιατί με χει πιάσει μια φάση που ανοίγομαι δύσκολα και δύσκολα δείχνω οτι μ'αρεσει μια κοπελα.. Ασε που είναι και το θέμα του στρατού σε λίγο καιρό και σκέφτομαι πως ίσως χαθω με πολύ κόσμο αυτους τους 9 μηνες.. Ποτέ δεν ένιωθα μόνος τα περασμένα χρόνια, αλλα τώρα βλέπω πως είναι.. Λυπάμαι. Γάμησε τα. Σορρυ για την έκθεση, όποιος το διάβασε , τον ευχαριστώ. Φιλιά. Γ.