Mε κάλεσες και ήρθα. Λυπάμαι που ταλαιπωρείσαι τόσο χωρίς κάποια σαφή οδηγία. Αν είσαι ΗΒ ή Ολλανδία, είναι γεγονός ότι το σύστημα δεν σε κρατάει μέσα εκτός αν αιμορραγείς από τα μάτια ξέρω γω, σε στέλνουν σπίτι σου. Εξοικονόμηση πόρων και ανθρώπινου δυναμικού, φαντάζομαι. Να κι ένα καλό της ελλαδίτσας. Ανάλογα και με το budget σου θα πρότεινα να αποτανθείς 1.είτε ιδιωτικά εσύ σε κάποιον ρευματολόγο (έτσι ακριβώς και στα αγγλικά, rheumatologist) αναζητώντας συστάσεις και πτυχία/πιστοποιήσεις προτού πας και να αναφέρεις επακριβώς τις υποψίες σου (μπας και είναι αυτό; μπας και είναι εκείνο; Αν σου γελάσει για τις διαγνώσεις από το ίντερνετ, άσε τον να γελάσει. Έχουμε σώσει κόσμο* έτσι. ΕΞΥΠΑΚΟΥΕΤΑΙ ότι δεν θα κάνεις εσύ ή εμείς διάγνωση, απλώς σε σμπρώχνουμε σε μια ειδικότητα που δεν είναι γνωστή αλλά είναι καθ'ύλιν αρμόδια. https://www.rheumatology.org/I-Am-A/Patient-Caregiver/Health-Care-Team/What-is-a-Rheumatologisthttps://www.webmd.com/rheumatoid-arthritis/rheumatologist-visit#12.είτε να επιμείνεις σε κρατικό νοσοκομείο να σε παραπέμψουν ειδικά σε ρευματολόγο. Από παθολόγο πέρασες, κάνε το σαφές, εν ανάγκη πες ότι μιας και δεν έχουν πολύ ουρά αυτοί θα βρούν να σε χώσουν κλπ. (Για κάποιον ακατανόητο λόγο είναι η τελευταία εφεδρεία, επειδή συνδέουν τα ρευματικά με ηλικιωμένους, κάτι που ΔΕΝ ισχύει, κι όταν υπάρχει πρώϊμη παρέμβαση ο άνθρωπος νέας ηλικίας σώζεται.)Θέλω εδώ να αναφέρω ότι δυστυχώς δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη εξέταση για να σου πω να ζητήσεις να γίνει. Σε άλλα νοσήματα και κλάδους υπάρχουν κι ορισμένα θα μπορούσα να τα αναφέρω να τα ερευνήσεις με το γιατρό σου, αλλά τα ζητήματα ρευματικών είναι σύμπλευση πολλών συμπτωματικών παρατηρήσεων. Ένας έμπειρος ρευματολόγος θα σου κάνει κάποιες ερωτήσεις κι ανιχνευτικά τεστ στο ιατρείο (με βάρος στις αρθρώσεις πχ. ή σε συγκεκριμένους μύες και τένοντες) και σε συνδυασμό με ένα πλήρες ιατρικό ιστορικό θα σε κατευθύνει κατόπιν κατάλληλα. Σου εύχομαι ειλικρινά καλή τύχη!*Πραγματικά έχουμε σώσει κόσμο έτσι. Χάρις σε ενδελεχές διάβασμα και προσωπική έρευνα και παρατήρηση, κατευθύναμε γενικές ειδικότητες να μας παραπέμψουν για 1.καρκίνο επιθετικής πρόγνωσης σε πολύ πρώιμο στάδιο (το ξανάπα)2.αναπτυξιακές διαταραχές αυτιστικού φάσματος3.καρκίνο των ωωθηκών (εδώ δεν σώθηκε μεν, αλλά τουλάχιστον πρόλαβε να ζήσει μερικές σημαδιακές στιγμές των παιδιών της)4.παγκρεατικό καρκίνο5.ρευματοειδή αρθρίτιδαΗ γενική σύσταση "μην κάνετε διάγνωση από το ίντερνετ" είναι σωστή, επειδή ο περισσότερος κόσμος φυσικό επόμενο είναι να πανικοβάλλεται ψυχολογικά ότι ισχύει το χειρότερο (σε όλους μας συμβαίνει αυτό!), πολλοί δεν έχουν λάβει την εκπαίδευση να μπορούν να συγκρίνουν επιστημονικά papers, ή και πώς να ψάξουν για πρωτογενείς πηγές, και τέλος κυκλοφορεί κι αρκετή παραπληροφόρηση επομένως χρειάζεται προσεκτικό φιλτράρισμα της πληροφορίας (πχ. το θέμα των αντιεμβολιαστών). ΠΑΝΤΑ σε συνεργασία με επιστήμονες γιατρούς, λοιπόν, υποβάλλουμε συγκεκριμένα ερωτήματα που τα βασίζουμε σε κάποια δεδομένα, σαν να πηγαίναμε σε έναν μηχανικό ή αρχιτέκτονα για το σπίτι μας, όχι φλου κι αόριστα "πονάω", για να τους προκαλέσουμε να ενδιαφερθούν κι αυτοί πραγματικά για την επιστήμη τους!Και πάλι εύχομαι από τη καρδιά μου γρήγορη λύση στο θέμα σου και κράτα μας ενήμερους.
22.11.2019 | 12:19
Πονος ν2
Καλημέρα σε όλους να ευχαριστήσω όλους που μου απάντησαν και εύχομαι (σε ολους )να έχετε ένα καταπληκτικό πσκ.Παιδιά θα γράψω λίγο πιο αναλυτικά..γυμνάζομαι από μικρή ηλικία οπότε η γυμναστική δεν με βοήθησε καμιά φορά πολλες φορες με έκανε χειρότερα.Μένω εξωτερικό οπότε εδώ οι ψυχολόγοι δεν έχουν δικαίωμα να σου γράψουν ούτε παναντολ.Απ το παθολόγο πας η επίσκεψη κρατάει κάνα τέταρτο συνήθως (ξεπέτα).Χωρις καμιά ιδιαίτερη εξέταση το ρίξανε στο στρες.Οι γιατροί εδώ δεν σε γράφουν τόσο εύκολα φάρμακα αν δεν έχεις φτάσει σε σημείο να κλαις ξέρω εγώ.Γιατί όταν πήγα δεν άντεχα άλλο έκλαιγα για όλα .Έτσι με έστειλαν στο νοσοκομείο όπου ήταν 2 ψυχικής υγείας νοσηλευτές.Με λίγα λόγια ότι να ναι .Απλά πήγα εκεί με πήραν συνέντευξη και αυτό.Μου είπαν ότι καλό θα ήταν να μείνω στο νοσοκομείο για όσο καιρό χρειαστεί μέχρι να γίνω καλά (αρνήθηκα γιατί δεν μπορούσα).Αυτοί είπαν στρες.Θεωρώ ότι αυτό το συμπέρασμα βγήκε γιατί τους είπα ότι με ποναει ο θώρακας μου χρόνια τώρα και πάει μέχρι πίσω στην πλάτη ο πόνος.Τις πρώτες εβδομάδες (2)με γράψανε αρκετά χάπια ενα απο αυτα που έπαιρνα ήταν 3 ηρεμηστικα την ημέρα.Κάτι κάναν τα ηρεμιστικά ήμουν σαν φυτό.Μετά τα κόψανε γιατί λέει εθιζονται πολλοί.Οκ.Τα αλλά που έπαιρνα τζίφος.Την Δευτέρα έχω ραντεβού με την γιατρό αυτή την φορά θα την πιέσω μπας και γίνει καμία σωστή εξέταση.Έλεος με αυτό το σύστημα.Την αγαπητή μου καραβαν να ρωτήσω γίνεται κάποια ιδιαίτερη εξέταση αν έχω ινομυαλγία;ευχαριστώ εκ των προτέρων :)
5
