ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γίνεται ορισμένοι να δέχονται να έχουν αφεντικά και να σιωπούν όταν νιώθουν ότι καταπιέζονται.Λίγη αξιοπρέπεια, λίγο τσαγανό δεν υπάρχει?Και μην μου αρχίσετε τα γνωστά "Εσένα ποιος σε συντηρεί", και όλα αυτά τα κλισέ.Ας είχαν όλοι τα "κάκαλα" να μιλάνε και να δηλώνουν παραίτηση όταν τους αδικούν, και θα βλέπαμε αν θα υπήρχαν ψευτο-αφεντικά.Στο κάτω-κάτω δηλαδή πως δέχεστε εντολές και μαγκιές του κώλου από όμοιους σας; Νομίζεται είναι κάτι το διαφορετικό; Είναι υπεράνθρωποι; Ή μήπως επειδή σηκώνουν τον τόνο της φωνής, τους κάνει να φαίνονται άτρωτοι; ΕΛΕΟΣ. Δεν ανέχομαι να έχω προϊστάμενους με υφάκι ούτε αφεντικά. Ο λόγος; Δεν διαφέρουμε σε τίποτα. Ίσα-ίσα μπορεί να είναι και ποιο αδύναμοι σωματικά και ποιο αμόρφωτοι. Κυρίως όμως για μένα είναι θέμα αξιοπρέπειας, το να μην φιλάς κατουρημένες ποδιές για μία καριέρα ή για μία θεσούλα.Είμαι 21 και έχω παραιτηθεί ήδη από τέσσερις δουλειές. Δεν ξέρω αν στο μέλλον θα σκέφτομαι διαφορετικά, όμως όταν με διατάζουν και τα συναφή η προσωπικότητα μου υποβιβάζεται τόσο πολύ, που δεν μένω λεπτό.