ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πόσο άσχημα νιώθω... Όλο αυτό το καιρό σκεφτόμουν μόνο τα καλά μας, τις ωραίες μας αναμνήσεις και γελούσα. Τώρα μετά από το χθεσινό που δεν μιλάμε καν σκέφτομαι μόνο τις κακες. Όταν με άφηνες μόνη να σε περιμένω, όταν φλερτάρεις με άλλες μπροστά μου, όταν μου έλεγες μικρά ψέματα και τα καταλάβαινα, όταν δεν με ακουμπούσες καν και ένιωθα άσχημη, όταν μέρα νύχτα έκλαιγα και κλαίω για εσένα ακόμα... Επειδή δεν μπορώ να σε ξεπεράσω, κι εγώ έκανα λάθη, ναι και ακόμα σε ενοχλώ με τις ανασφάλειες μου, αλλά τι λόγος μου πέφτει πλέων; Είναι γιατί προχθές μου είπες ότι σου λείπω τοσο πολύ και ότι θα ήθελες να με πάρεις μια αγκαλιά να τα ξεχάσουμε όλα.... Ώσπου κατάλαβα ότι εμείς οι δύο ακόμα δεν είπαμε τα τελευταία μας λόγια .. και δύο μέρες μετά, μετά από μια μαλακια που σου είπα, εξαφανίστηκες. Κατάλαβα τώρα ότι δεν χρειάζεται να σε κάνω έτσι, αφού δεν είναι πλέων η ζωή σου όπως μου έλεγες.... Αλλά πώς αντέχεις να μου λες ότι σου λείπω πολύ και μετά να χάνεσαι; Πως αντέχεις να μην είναι πια το κορίτσι σου; Αντέχεις; Γιατί εγώ όχι . .....