ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η αδερφή μου έχει διπολική διαταρραχή και πρόσφατα είχε πάλι ένα μανιακό επεισόδειο, νοσηλέυτηκε και τωρα είναι λίγο καλύτερα αλλά αρνείται να έχει επικοινωνία μαζί μου και κάθε βοήθεια. Εμφανίζεται μόνο όταν ξεμένει απο χρήματα. Και έτσι μπαίνουμε σε ένα φαύλο κύκλο, εγώ θέλω να τη βοηθήσω να σταθεί στα πόδια της και να φτιάξει τη ζωή της, αυτή αρνείται συνήθως με άσχημο τρόπο και κόβει κάθε επικοινωνία, μετά ξεμένει απο χρήματα και ξαναεμφανίζεται και εγω ενώ δυσκολέυομαι να τη στηρίζω οικονομικά της δίνω γτ φοβάμαι μη μείνει στο δρόμο και της συμβεί κάτι κακό και μετα πάλι ξεκόβει. Σε αυτό το πλαίσιο, δε γνωρίζω αν παιρνει τη φαρμακευτικη της αγωγη οπότε είναι πιθανό να της συμβεί ξανά κάποιο επεισόδειο και αυτή η κατασταση να συνεχίζεται χωρίς τέλος. Δε ξέρω τι να κάνω, αφήνω πίσω τη δική μου ζωή για να μπορώ να τη βοηθάω οικονομικά και δεν αλλάζει σε τπτ η κατάσταση. Αισθάνομαι οτι θεωρεί δεδομένο οτι θα τη συντηρώ οικονομικά και δε κάνει τπτ για να βοηθήσει τον εαυτό της. Ζω σε ένα μόνιμο άγχος και στερούμαι πράγματα για να σιγουρευτώ οτι θα έχω να της προσφέρω και εκείνη δε δείχνει κανένα ενδιαφέρον για να κάνει κάτι για τη ζωή της. Έχω όμως κουραστεί, είναι πλέον 40 χρονών. Ξέρω οτι δε μπορείς να βοήθησεις καποιον με το ζόρι αλλα πως μπορώ να την αφήσω να της συμβούν άσχημα πραγματα χωρις να κάνω κατι.