ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ή δεν το έζησα ή το έχω ξεχάσει. Θα ήθελα να υπήρχε στη μνήμη ένα κοντέρ που να μπορεί κανείς να μηδενίζει χωρίς να θυμάται ποιος ήταν χθες ή πριν μερικά λεπτά. Χωρίς να αισθάνεται θυμό, αγανάκτηση, απογοήτευση, θλίψη, αυτολύπηση, ενοχές επειδή είναι αυτός που είναι κι αυτό δεν συνάδει με αυτό για το οποίο τον προόριζαν, παρά μόνο να ξεκινά να χαίρεται τη ζωή από την αρχή σα να μην υπήρξε χθες, σαν να μην υπήρξε κανένας πόνος. Χρόνια τώρα κάθε φορά που θα μπορούσα να χαρώ με κάτι λειτουργούσαν αυτοματισμοί στη μνήμη μου πως όπου νά'ναι έρχεται και μια συμφορά κρυμμένη πίσω από μια ανέμελη στιγμή. Δεν θέλω να πω όλη μου την ιστορία, παρά μόνο να κάνω μια έκκληση σε γονείς και υποψήφιους γονείς : Τα παιδιά σας δεν είναι ούτε ιδιοκτησία, ούτε κατοικίδια ούτε το "κούτελό σας" στην κοινωνία. Αν τα αγαπάτε πραγματικά εντοπίστε τα ταλέντα τους και προσπαθήστε να τα βοηθήσετε να τα αξιοποιήσουν. Μην τους κοπανάτε στα μούτρα σε κάθε ευκαιρία πόσες "θυσίες" κάνατε γι' αυτά, διότι η αγάπη δεν είναι θυσία, είναι σκέτα αγάπη. Αν τα αγαπάτε θα το νιώσουν, δεν χρειάζονται πειστήρια. Μην επιδεικνύετε τα προσωπικά τους επιτεύγματα σαν δικά σας και μην τα μαλώνετε που δεν εκπλήρωσαν τα δικά σας μισοκαμμένα όνειρα, μην τα διαχειρίζεστε συναισθηματικά. Αν τα αγαπάτε πραγματικά σίγουρα θα σας νοιάζει η ευτυχία τους και μόνο, χωρίς να τα βλέπετε σαν εργατικά χέρια, σαν φόρτωμα, ή σαν εμπόδια για να κάνετε τη ζωή σας. Αυτά !