ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σας,είμαι άντρας 23 χρονών. Σαν παιδί ήμουν αρκετά εσωστρεφές και με πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση,αρκετά κόμπλεξ και ελάχιστη έως μηδαμινή δύναμη/θέληση να ακούσω την καρδιά μου και το ένστικτό μου.Πάντα η άποψη των άλλων μετρούσε παραπάνω. Τον τελευταίο ένα χρόνο όμως όλα αυτά τελειώσαν. Ήρθαν τα πάνω κάτω.Άλλαξα.Τίποτε από όσα προανέφερα δεν ισχύει.Οι οικογένειά μου,οι φίλοι μου με εκτιμούν περισσότερο και η ανύπαρκτη ερωτική μου ζωή έχει αποκτήσει περιεχόμενο.Προέκυψε όμως ένα καινούργιο πρόβλημα.Καθώς άρχιζε όλη αυτή η αλλαγή, παράλληλα αυξήθηκαν δραματικά οι υποχρεώσεις μου στη δουλειά.Αυτές οι υποχρεώσεις σύντομα τελειώνουν,όμως διανύοντας την τελευταία περίοδο,η ανυπομονησία μου έχει ξεπεράσει τα όρια.Απλά δε θέλω να βλέπω κανέναν στη δουλειά και προσπαθώ να δουλεύω/επικοινωνώ μαζί τους μέσω μέιλ.Μου φταίνε όλοι τους.Τους απεχθάνομαι.Ξέρετε γιατί;Μου στέρησαν το δικαίωμα να γιορτάσω και να απολαύσω αυτή μου την αλλαγή,γεμίζοντάς με μόνο με άγχος για μαλακίες και κάνοντάς μου ψυχολογικό πόλεμο για να επιβεβαιώσουν την προσήλωσή μου.