ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχουμε βγει όλες και όλες τρεις φορές. Σε κανένα από αυτά τα ραντεβού δεν έκανε καμία απολύτως κίνηση να με πλησιάσει ή να γίνει λίγο πιο τρυφερός. Έχει περάσει πάνω από ένας μήνας από την τελευταία μας συνάντηση. Σε όλο αυτό το διάστημα υπάρχει σχεδόν καθημερινή επικοινωνία μέσω μηνυμάτων (ενίοτε έχει γίνει πιο εκδηλωτικός και υπάρχει και φλερτ), δεν έχει γίνει όμως καμία πρόταση από την πλευρά του να συναντηθούμε ξανά. Μάλιστα, πριν μία εβδομάδα μου έστειλε ένα παράξενο/ξεκάρφωτο μήνυμα του στυλ ότι χαίρεται που έχουμε γνωριστεί και ότι με θεωρεί όμρφη και πολύ ενδιαφέρον και έξυπνο άτομο. Άρα, μου δίνει την εντύπωση ότι ενδιαφέρεται. Όμως όσες φορές του έχω ζητήσει διακριτικά να βγούμε, λέει ότι δεν έχει χρόνο και δεν προλαβαίνει με τη δουλειά. Οπότε σταμάτησα και εγώ να τον πιέζω. Δεν καταλαβαίνω όμως την συμπεριφορά του. Είναι δυνατόν έναν ολόκληρο μήνα να μην βρει δύο ώρες για ένα γρήγορο καφέ; Εάν τον ενδιέφερα όντως, δεν θα υπήρχε και επιθυμία να με δει; Και από την άλλη, εάν δεν του αρέσω γιατί συνεχίζει την επικοινωνία; Δεν μου έχει ξανατύχει κάτι τέτοιο. Πώς εξηγείτε τέτοια συμπεριφορά; Από την μία σκέφτομαι ότι ίσως να έχει σχέση και γι'αυτό να μην θέλει, ή να μην έχει ξεκαθαρίσει κάποια προηγούμενη σχέση και από την άλλη συνειδητοποιώ ότι δεν πολύ με ενδιαφέρει και δεν μου αξίζει να είμαι δεύτερη ή τρίτη επιλογή κάποιου. Σκέφτομαι να του πω ευθέως ότι με έχει κουράσει όλο αυτό, και εφόσον δεν βλέπω να προκύπτει κάτι δεν υπάρχει και λόγος να συνεχίσουμε τα μηνύματα. Πάλι όμως λέω μήπως είμαι αυστηρή και προτρέχω να κρίνω. Γενικά δεν είμαι άνθρωπος που θα κάτσω να συμβιβαστώ ή να με έχει ο άλλος σε αναμονή μέχρι να του καπνίσει να μου δώσει λίγο χρόνο. Πώς λέτε να το διαχειριστώ; Σας έχει τύχει κάτι ανάλογο;