ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
6.12.2019 | 20:22

Πως γίνεται αυτό;;;

Έχω παρατηρήσει ότι τα περισσότερα παιδιά που είναι χαμηλών τόνων, έχουν μια προτίμηση στη Ροκ, αλλά και στη Μέταλ μουσική. Η απορία μου είναι, πως γίνεται μια επιθετική μουσική (σόρρυ κιόλας, αλλά προσωπικά τις τσιρίδες και τις κραυγές δεν μπορώ να τις θεωρήσω μουσική) να έχει πέραση σε παιδιά που είναι χαμηλών τόνων;Επειδή μπαίνω συχνά σε λεωφορεία και πέφτω συχνά σε γυμνασιόπαιδα/λυκειόπαιδα, παρατηρώ ότι αυτά που είναι πιο αλητεία φάση, έχουν μια προτίμηση στο χιπ χοπ, αλλά και μερικές φορές στην πιο mainstream pop/R 'n B (ω ναι!!!!!), που και το χιπ χοπ τεχνικά mainstream pop πιάνεται. και σε μεγαλύτερη συχνότητα προτιμάνε χωρίς ακουστικά, σε αντίθεση με τους ροκάδες/μεταλάδες που προτιμάνε με ακουστικά και σε γενικές γραμμές είναι πιο ήσυχα ...το πως ξέρω ότι είναι ροκάδες/μεταλάδες ενώ ακούνε με ακουστικά; Υποθέτω από τις τσάντες τους που έχουν πάνω ονόματα συγκροτημάτων, αλλά και από το στυλ τους.Και να φανταστεί κανείς, ότι οι μεταλάδες ξεκίνησαν ως κακά παιδιά με μοτοσυκλέτες, δερμάτινα και αλυσίδες, δέρνοντας τους φλώρους της ντίσκο. Τώρα ισχύει το ανάποδο μάλλον.
22
 
 
 
 
σχόλια
Αν γινει πολεμος και πρεπει καποιος να μπει στη μαχη, τι μουσικη λες θα βαλει; Sinboy ή Manowar? Απαντησε αυτο και θα καταλαβεις το ποια ειναι η φλωρικη μουσικη.
Από πότε η ροκ και η μέταλ είναι τσιρίδα; Βασικά αυτό το είδος ακούω και υπάρχουν πολύ ποιοτικά συγκροτήματα και καλλιτέχνες. Τα σημερινά λαϊκά που είναι για κλάματα θεωρούνται δηλαδή κομμάτια ποιοτικά με τραγουδιστές της δεκάρας χωρίς ποιότητα; Αυτά είναι γούστα και ο καθένας ακούει ό,τι του αρέσει στη τελική.
Και η ροκ έχει τσιριδες ,τσάμπα ξελαρυγγιαζονταν ο Ρόμπερτ πλαντ, ο Ντέιβιντ κοβερντειλ, o Ιαν Γκιλαν και τόσοι άλλοι;Δεν είναι κακό να μην ξέρεις. Δεν πειράζει.
Ένας μουσικόφιλος πρέπει να ακούει όλων των ειδών της μουσικής. Ωραία ή μη λαϊκά ή μη χασικλιδικα ή μη, ρεμπέτικα, ροκ, μέταλ hard rock, heavy metal pank music όλα τα είδη και να ανακαλύπτει κι άλλα . Να έχει τα αυτιά του ανοιχτά να ακούει και να μαθαίνει. Να βρίσκει τρόπους να συνδυάζει και να δημιουργεί την δική του λίστα. Υπάρχουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολλά για την μουσική και για μένα που είμαι λάτρεις του είδους, αυτούς τους ανθρώπους τους σέβομαι και προσπαθώ να μαθαίνω από τις γνώσεις τους ακόμα κι αν οι πλευρές του χαρακτήρα τους είναι ... Μόνο για τις γνώσεις τους πάνω στην μουσική τους σέβομαι και τους εκτιμώ. Είναι δυστυχώς μια σημαντική απώλεια όταν αποφασίζεις να απομακρύνεσαι από άλλες δυσχερείς καταστάσεις.
Κραυγές έχει και η μέταλ. Όσο λάτρης της μουσικής και να είναι κάποιος δεν μπορεί να γουστάρει να τα ακούει όλα. Αλλα τα γουστάρει περισσότερο, άλλα λιγότερο και κάποια καθόλου. Φασισμός στα γούστα δεν έχει νόημα. Αν για σένα ότι δεν σου αρέσει το θεωρεις τσιριδα μην το ακούς. Ένας μουσικόφιλος ακούει ότι γουστάρει . Σε τελική ανάλυση τι πάει να πει μουσικόφιλος; Όλοι οι άνθρωποι που ξέρω και δεν ξέρω μουσικόφιλοι είναι. Επειδή δεν ακούμε την ίδια μουσική δεν κάνει τον έναν ανώτερο ή κατώτερο του άλλου. Δεν είναι τίτλος ,είναι γούστο και τα γούστα δεν μπορούν να είναι ίδια. Δεν υπάρχει λάθος και σωστό σε αυτό το θέμα. Υπάρχει αυτό που προτιμάς να ακούς και αυτό που δεν σου αρέσει. Τόσο απλά.
Όταν λέω ροκ συνήθως εννοώ τα κλασικά 60s - 70s, που όσο να'ναι είναι ξενερουά για τα γούστα μου. Ροκ είναι πολύ γενικός όρος, αλλά αυτό εννοούσα πάνω κάτω με το ότι δεν έχουν τσιρίδες. Τραγούδια σαν το People Are Strange, και το House Of The Rising Sun δεν έχουν τσιρίδες, αλλά μου φαίνονται τελείως μελό. Θα τα άκουγα σε κάποιο μπαράκι άμα τα παίζανε, αλλά στο σπίτι μου, ούτε για πλάκα.
Θα απαντήσω και κάτι ακόμα, σε αυτούς τους μερικούς, που το παίζουν πνευματώδης, μουσικόφιλοι, μορφωμένοι (συμπληρώστε κι ό,τι άλλο θέλετε με υπέροχα και εύηχα επίθετα) τα παιδιά λοιπόν με το αλήτικο υφάκι με γονείς κάγκουρες, μηχανόβιους, μη κοινωνικά αποδεκτούς, με όχι λαμπερά κοινωνικά στάτους, έμαθαν να αγαπούν την μουσική τους, να βάζουν ακουστικά και να χάνονται σε κόσμους μαγικούς, να αντιμετωπίζουν με δύναμη και αξιοπρέπεια τις αντιξοότητες της ζωής, να χαμογελούν και να κλαίνε όταν χρειάζεται, να μιλούν και να διεκδικούν όταν το επιθυμούν και στην νεαρή τους ηλικία, η σκέψη τους να αγγίζει την σοβαρότητα και την αποφασιστικότητα ενήλικα. Αυτά τα παιδιά με την αλήτικη εμφάνιση, έμαθαν να περπατούν στα χαλίκια ξυπόλυτα και να μην κλαίγονται. Έμαθαν να αγαπούν τον αθλητισμό, να ακούν μουσική να βοηθούν με ανιδιοτέλεια, αυτά τα παιδιά επιβίωσαν και δυνάμωσαν, έγιναν κοινωνικά και έμαθαν να αντιστέκονται σε κάθε ψευτιά και να σε κοιτούν κατευθείαν στα ματια, σε αντίθεση με άλλα παιδαρέλια που στην 3η γυμνασίου ακόμα παίζουν με κούκλες.
Επίσης να προσθέσω ότι και οι φωνητικές χορδές (το λέει κ η λεξη) είναι ένα μουσικό οργανο το οποίο προφανώς παράγει μουσική. Κάποιος μπορεί να τσιριζει όπως λέει ο εξ. αλλά κάποιος αλλος ταυτίζεται και εκφράζεται με αυτό το ουρλιαχτό . Εντάξει εμένα προσωπικά αυτό δεν με εκφράζει αλλά το σέβομαι ότι υπάρχει κ αυτό. Το πρόβλημα πολλές φορές είναι κ οι στίχοι όπου ως ένα άλλο είδος έκφρασης μπορεί να σε κάνουν να απορήσεις με το ποιος εκφράζεται με κάτι τέτοιο καλή ώρα αυτά τα τραπ.
Θα συμφωνησω ότι πιο πολύ οι χαζοί στίχοι χωρίς νόημα με ενοχλούν για να είμαι ειλικρινής. Κατανοώ την παιχνιδιάρικη διάθεση ορισμένων τραγουδιών ανεξάρτητα από το είδος μουσικής, ναι οκ καλή η πλάκα, αλλά δεν μπορώ αυτό το δήθεν. Αυτό το ύφος το ψωνιστικο που περνανε μερικοί. Δλδ σιγά ρε φίλε οκ θες να βγάλεις γρήγορα χρήμα με γεια σου και χαρά σου μη μας λες ότι κάνεις μουσική όταν κάνεις εμπορικό θόρυβο. Εννοείται πως ότι δεν αρέσει στον καθένα επιλέγει να μην το ακούει. Η μουσική είναι συναισθήματα κανείς δεν νιώθει μόνο ένα. Λίγα όμως τον διακρίνουν.
Είναι πολύ απλό η μουσική εξημερώνει την ψυχη. Η μουσική είναι τρόπος έκφρασης. Όταν εκφράζεσαι έντονα ξεδινεις, οπότε εισαι πιο ηρεμος. Προτιμώ τη μέταλ κραυγή που εσύ λες τσιριδα από κάποιον άφωνο με ακατανόητους στιχους που αύριο δεν θα τον θυμάται κανείς. Η rock και η metal είναι πολύ περισσοτερο μουσική παρά αυτές οι autotune σαχλες που είναι τίγκα στις βρισιες, τη δήθεν μαγκιά και την αδικαιολογητη οργή από άτομα που δεν έχουν πιεστεί στην ουσία για τίποτα. Εννοείται πως οι στίχοι για το νεοπλουτισμο και τα βρισιδια περνιούνται για μαγκια.Υπήρχε λίγο low bap που κάτι είχε να πει σαν νόημα στα 90s , τώρα το 99% της ραπ είναι τραπ autotune μπούρδες. Πιο πολύ τίμια μαγκιά μου βγάζουν ακόμη και οι λαϊκοί προτιμοτεροι από το θόρυβο που είναι της μόδας και κάποιοι το βαφτίζουν μουσική. Γενικά η μουσική περνάει κρίση αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση, ας μην την ανοίξουμε.
Θα πω κάτι κι όσοι τον πιάσουν το νόημα το έπιασαν. Οι ίδιοι θα καταλάβουν. Όταν τα βάζετε με κάποιον να επιτήθεστε στον ίδιο. Είστε πολύ ....πολύ....βρώμικοι στην ψυχή για να ακουμπάτε παιδιά άλλων γνωστών και να τα λερώνετε με τις αηδιαστικές σας γλώσσες.
Το λες αυτό παρατηρητικοτητα; Γι αρχή είναι μια μερική παρατήρηση που μπορεί να μην αφορά επαρκές και επαρκώς τυχαίο δείγμα; Αλλά ειδικά η ροκ, ειδικά η κλασική ροκ είναι πολύ ωραία και τονωτική μουσική.Υ. Γ. Αν λες pop και εννοείς queen, μπράβο τους.
Scroll to top icon