ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Την περασμένη εβδομάδα μια συνάδερφος - με την οποία δεν έχω ιδιαίτερες σχέσεις πέραν της τυπικής επαγγελματικής, κυρίως λόγω διαφοράς ηλικίας κι ενδιαφερόντων(εκείνη είναι 40 κάτι με οικογένεια) με έπιασε κατά το σχόλασμα για να μου μιλήσει με σκοπό να μου γνωρίσει έναν συνομήλικό της ξάδερφο, ο οποίος, λέει, με είδε στο φέισμουκ και του άρεσα πολύ! (Εδώ να επισημάνω κάτι που τελικά κατάλαβα κάποιες ώρες μετά: δεν πολυστέκει αυτό το "με είδε στο φέισμουκ και του άρεσα πολύ" διότι το προφίλ μου και οι φωτογραφίες μου σε αυτό δεν είναι ορατές δημόσια, άρα συμπεραίνω πως τις είδε από το προφίλ της ξαδέρφης του/συναδέρφου μου, την οποία κι έχω φίλη στο φέισμπουκ. Ή καλύτερα, του τις έδειξε εκείνη.)Της απαντώ πολύ ευγενικά πως δεν ενδιαφέρομαι κι ότι είμαι ήδη σε σχέση. Με σταματάει με το που ξεκινώ να φύγω κι αρχίζει να πλέκει το εγκώμιο του ξαδέρφου της για το πόσο καλό παιδί είναι, ότι έχει σταθερή δουλειά και δικό του σπίτι κι ότι είχε έναν άτυχο αρραβώνα πριν χρόνια! Υποθέτοντας πως ίσως δεν άκουσε την πρώτη φορά, της λέω ξανά με τον ίδιο ευγενικό τρόπο ότι δεν ενδιαφέρομαι, ενώ εκείνη έχει ήδη μοστράρει το κινητό της στη μούρη μου δείχνοντάς μου τον ξάδερφο στο φέισμουκ. Ενστικτωδώς, το μόνο που μου ήρθε στο μυαλό να πω είναι "πρέπει να φύγω, θα χάσω το λεωφορείο". Ε, και κάπως έτσι γλίτωσα. Όχι εντελώς όμως, γιατί χθες δέχτηκα αίτημα φιλίας στ φέισμπουκ από τον ξάδερφο!Απέρριψα φυσικά το αίτημα, αλλά αύριο πίσω στην δουλειά δεν ξέρω πώς θα συνεχιστεί το σήριαλ του προξενιού από την συνάδερφο/ξαδέρφη. Δεν είμαι άνθρωπος που μιλάει άσχημα ή τσακώνεται κι όπως καταλαβαίνετε φοβάμαι πολύ μην τυχόν δημιουργηθεί θέμα στην δουλειά, γι' αυτό λοιπόν ζητώ τις γνώμες σας, ποιος είναι ο σωστότερος τρόπος να αντιμετωπίσεις ένα άτομο που σε φέρνει σε δύσκολη θέση; Ευχαριστώ.