ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
10.2.2019 | 18:09

Πως να νιωσω??

Πριν απ περίπου 2 εβδομαδες μου γνωστοποιήθηκαν αποτελεσματα εξέτασεων..Εξετασεων που ανατρέπουν τη ζωη μου ,τις επιλογες μου ,και πλεον την καθημερινότητα μου..Σαν αρχικο σοκ μου ηταν εξαιρετικά δυσκολο να το διαχειριστω..Την 1η εβδομάδα προσπαθουσα να αποσπω το μυαλο μου με δουλειές, σε ενα βαθμό με κρατουσε ήρεμη..Αποφάσισα να.μην το μοιραστω με την οικογένεια μου γτ δε θελω να τους πικρανω μεχρι να δω τι επιλογες εχω..ωστόσο η μια κολλητη μ γνωριζε οτι περιμενω τα αποτέλεσμά αυτα κ με ρωτησε εκεινη τη μερα ,λιγο πριν δηλ μιλησω με γιατρό κ της απαντησα οτι βγηκαν τα αποτέλεσμά αλλα περιμενω να με ενημερωσει ο γιατρός...Έκτοτε τπτ..Καμμια αλλη ερωτηση ,καμμια αναφορα..Χθες πηγαμε για καφε ,εγω της το προτεινα..Δε με ρωτησε τπτ..Μονο τι νεα?Κανα νεο?κ με εβλεπε στεναχωρημένη..Η συζητηση επικεντρωθηκε οπως κ ολες τις φορές στο χωρισμο της!!Η αλλη φιλη μ που δουλεύει στο διαγνωστικό, αρα γνωριζει απ πρωτο χερι τι μ συμβαίνει δεν εχει κανει καμμια κίνηση για επαφη..Μονο μετα την πρωτη εβδομαδα μου μίλησε λιγο απο fcb οπου κ με ρωταγε γθα αυτα που μου είπε ο γιατρος κ οτι καλο θα ήταν να παρω κ.μια 2η γνωμη..Δε θελω να γίνομαι εγωκεντρική ,ξερω οτι καθενας μας εχει πολλα που τον απασχολούν στην καθημερινοτητα ακομα κ ισως πιο σημαντικά ..Ο καθε ανθρωπος εχει τις δικες του αναγκες κ προτεραιότητες..Ομως το να μην εχω διπλα μου καποιον ανθρωπο σε ολο αυτο με ποναει απεριόριστα..Δε θα ηθελα να γινω βαρος σε κανεναν κ προτίμησα την απομόνωση..Παντα πιστευα ακράδαντα οτι οι ανθρωποι που σε αγαπουν βρισκουν τρόπο..Μπορεί να γινομαι αφορητα κουραστικη η ισως να πλήττουν..Καποιος λογος θα υπαρχει..Αυτο.ομως που ειχα συνειδητοποιησει κ στον καρκινο του μπαμπα μου κ μετεπεια κ στο θάνατο παντα πιο περισσότερο απ οτιδηποτε θα ποναει η μοναξιά..Η αίσθηση ότι παλεύεις μονος...Το κενό που δημιουργείτε μεσα σου κ λιγο λιγο σε κατατρώει και αποκαρδιωμένη θέλεις να παραιτηθείς απ τα πάντα!!! Να τους αγαπατε αυτους που επιλέγετε να ειναι στη ζωη σας!!Να τους το δείχνετε, να τους στηρίζετε και να θελετε να ειστε εεκει κ στη χαρα κ στη λυπη!!Καλη Κυριακή!!
2
 
 
 
 
σχόλια
Κι εγω αυτο πιστευω. Οι περισσοτεροι δεν μπορουν να διαχειριστουν κατι τετοιο. Αν δεν εχεις ζησει κατι παρομοιι δεν ξερεις τι να κανεις. Μπορει να νομιζουν οτι σταναχωριεσαι αν σου μιλανε γι αυτο. Εγω σου λεω να πεις στην κολητη σου οτι νιωθεις. Δεν αξιζει να φοβασαι τιποτα αυτη την στιγμη. Εχεις αναγκη απο στηριξη.
Scroll to top icon