ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

"Πάχυνες Κατερινάκι ή μου φαίνεται;""Ωραία η μακριά σου φούστα, αλλά σε κοντένει κι άλλο, αυτές πρέπει να τις φοράνε μόνο οι ψηλές κοπέλες.""Ααα, έκανες κι εσύ τατουάζ βλέπω. Μα τι έχετε πάθει όλες πια με αυτή την απαίσια μόδα;""Μα σοβαρά, είσαι μόνη σου έναν ολόκληρο χρόνο; Γιατί βρε κορίτσι μου κι είσαι και μόλις 25; Πάντως ξέρω ένα πολύ καλό παιδί 45 χρονών, είχε τρεις ατυχείς γάμους στη ζωή του ο φουκαράς, αλλά τουλάχιστον έχει τα τρία αξιολάτρευτα παιδάκια του, θα τα συμπαθήσεις κι εσύ, θες να σου τον γνωρίσω;"Θα μπορούσα να προσθέσω κι άλλα πολλά παραδείγματα, όπως πολλά θα περνούν σίγουρα κι από το δικό σας μυαλό. Λίγο πολύ όμως όλες μας έχουμε βιώσει την αδιακρισία κάποιου, είτε φιλικού/συγγενικού μας προσώπου είτε απλού γνωστού, που παίρνει από μόνος του το θάρρος να μας εκφέρει την, συνήθως αρνητική, άποψή του για ένα προσωπικό μας θέμα που δεν τον αφορά.Πώς λοιπόν πιστεύετε πως είναι σωστότερο να αντιμετωπίζουμε ένα τέτοιο άτομο; Αυτό το "μη μιλάς, δείξε αδιαφορία, μην πέφτεις στο επίπεδό τους κτλ." είναι προτιμότερο από το να απαντήσεις στον άλλον ακριβώς έτσι όπως αρμόζει και στην δική του συμπεριφορά; Δεν εννοώ να αρχίσεις τα βρισίδια ή τις υστερίες, αλλά μια ειρωνική απάντηση στο ίδιο ύφος του σχολίου το οποίο σου έγινε, δε θα ήταν μια καλύτερη λύση ώστε να κόψεις μια και καλή τον αέρα στον αδιάκριτο/αυθάδη;