5.5.2017 | 14:15
ΠΩΣ ΣΤΑΜΑΤΑΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟΝ ΠΟΝΟ?
Αγάπη μου. Όμορφέ μου. Μωρό μου. Είσαι το φως μου. Είσαι ότι ήθελα στη ζωή μου. Μακάρι να ίσχυε αυτό και για εσένα. Μακάρι να μη με ξεχάσεις και να επιστρέψεις σε εμένα.Όταν αγαπάς κάποιον, άφησε τον να φύγει λένε. Ποτέ δεν το είχα καταλάβει αυτό. Έως τώρα… Αν γυρίσεις είσαι πραγματικά δικός μου. Αν δεν επιστρέψεις, τότε δε σε είχα ποτέ. Δε φοβάμαι το μέλλον. Δε φοβάμαι τη μοναξιά. Φοβάμαι που δεν είμαστε μαζι. Φοβάμαι που σε έχασα. Που έχασα τον έρωτα μου.Δε με αγάπησες μου είπες και εγώ θα το σεβαστώ. Δεν μπορώ να είμαι με κάποιον που δε νιώθει τα ίδια. Δυστυχώς νόμιζα λάθος. Η σιωπή σου στα σ΄ αγαπώ μου, δεν ήταν επειδή είσαι κλειστός και δε θες να τα λες. Είναι επειδή απλά δεν τα αισθανόσουν. Πόσο κορόιδεψα τον εαυτό μου. Ήσουν ο πρώτος και αληθινός μου έρωτας. Μας φανταζόμουν στη σύνταξη παρέα με τα παιδιά μας. Έπρεπε να μην τυφλωθώ. Να καταλάβω από τα σημάδια, πως απλά δεν ένιωθες. Δεν πειράζει, ομορφούλη μου. Προσπάθησα πολύ να σου θυμώσω, αλλά δεν τα κατάφερα. Ξέρω πως δε θα γυρίσεις, αλλά ευελπιστώ. Οπότε φεύγω με το κεφάλι μου ψηλά και την ψυχή στα πόδια. Ξέρω πως όλα περνάνε με τον καιρό. Θα κρατήσω το θετικό. Πως σε αγάπησα πραγματικά.