ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτή τη στιγμή διανύω την 4η συνεχόμενη εβδομάδα άδειας. Και τον προηγούμενο μήνα πήρα άλλες 2 εβδομάδες. Είμαι ευτυχής που εργάζομαι πάνω στο αντικείμενο που σπούδασα και πραγματικά αγαπαω την δουλειά μου. Και έχω και την τύχη να δουλεύω μαζί με τον καλύτερο μου φίλο. Ξεκίνησα να δουλεύω το 06, σε άλλο γραφείο τότε. Δεν είχα καν πτυχίο (το πήρα στην πορεία), αλλά τα λεφτά ήταν καλά. Και με το παραπάνω. Και τα έξτρα μου, και τα μπόνους. Και προσπάθησα γι’αυτά. Δεν μου τα χάρισαν. Μετά πήγα στρατό και γυρνώντας είδα μια άλλη κατάσταση. Και έμεινα σχεδόν 2 χρόνια άνεργος. Το γιατί δεν γύρισα στο γραφείο που ήμουν είναι άλλο θέμα, άλλη συζήτηση. Και περίπου 2 χρόνια πριν μου ήρθαν μαζί 2 προτάσεις για δουλειά. Διάλεξα και ήρθα στο γραφείο που είμαι τώρα. Ξεκίνησα δυναμικά. Πολλές δουλειές, πολλές απαιτήσεις, υπερωρίες, σαββατοκύριακα, ξενύχτια πάνω από σχέδια, έκανα μέρες να δω τους φίλους μου. Αλλά δε με ένοιαζαν τόσο αυτά. Ούτε που τα λεφτά ήταν λιγότερα από το προηγούμενο γραφείο. Ούτε που για τα έξτρα που έκανα δεν έπαιρνα όσα περίμενα. Ούτε που άργησε να μου ξεκινήσει τα ένσημα. Ούτε που δηλώνει λιγότερα από όσα μου δίνει. Ούτε που δεν δήλωσε ότι έχω πτυχίο, αγγλικά, υπολογιστές κτλ. Αρκεί που έχω δουλειά, τη δουλειά που μου αρέσει, και αρκεί που δεν γίνομαι φόρτωμα στους δικούς μου γιατί έχουν και αυτοί τις δυσκολίες τους. Και φτάσαμε στους τελευταίους 5 μήνες. Ο μισθός αργεί να έρθει. Επιδόματα και δώρα επίσης καθυστερούν. Όπως και ένα μπόνους που υποτίθεται θα έπαιρνα από την αρχή της χρονιάς (