ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι στα 29 μου και είχα πρόσφατα μία σχέση για 2 μήνες η οποία τελείωσε άδοξα αλλά και μία γνωριμία με μία άλλη κοπέλα με την οποία βρεθήκαμε δύο φορές και έγιναν κάποια πράγματα αλλά δε μπορούσε να το συνεχίσει για χ λόγους όπως μου είπε..Έλλειψη γνωριμιών υπάρχει ζω και σε χωριό και τα πράγματα είναι δύσκολα πολύ!Ποτέ δε μπόρεσα να καταλάβω τη νοοτροπία στις κοπέλες ειλικρινά!Και εμφανίσιμος είμαι και με σπουδές και ειλικρινής μπορώ να πω..Όμως οι σχέσεις ποτέ δεν ήταν το φόρτε μου όσο και αν προσπαθούσα όσο και αν με στενοχωρεί η μοναξιά όσο και αν κάνω υπομονή για το κάτι καλύτερο αυτό δεν έρχεται.Σε μικρές κοινωνίες έχουμε ταμπέλες δυστυχώς και παραγνωρίζεσαι.Δεν είμαι ο πιο επικοινωνιακός άνθρωπος αλλά ανοίγομαι πολύ πιο εύκολα αν πούμε δυο κουβέντες παραπάνω..Αυτό που έχω καταλάβει επίσης είναι πως όταν κάποια θέλουμε πολύ δε μας θέλει ποτέ αυτή! Το έχω συναντήσει σε πολλούς φίλους!Ελπίζω ότι σύντομα με κάποιο μαγικό ή πραγματικό τρόπο θα βρω και εγώ κάποια που να με αγαπάει και να την αγαπώ..Το ελέγχω πολύ καλά το τελευταίο καιρό και δε το αφήνω να με παίρνει από κάτω αλλά τις τελευταίες βραδιές ένιωσα πολύ χάλια και την ανάγκη να έχω κάποια δίπλα μου αλλά μάταια...Γιατί τόση αδικία στα καλύτερά μας χρόνια?