ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τον ήθελα δε με ήθελε. Έτσι είναι η ζωή. Έπεσα να πεθάνω. Τόσο κόμπλεξ δεν ξανάνιωσα. Είπα ότι δεν είμαι αρκετά καλή γι'αυτόν. Είπα ότι ένας τόσο ωραίος άντρας θα πρέπει να είναι με κάποια πιο όμορφη.Είπα ότι δεν του αξίζω.Το δέχτηκα κι ας έκλαιγα.Είδα κι εγώ τη ζωή αλλιώς λοιπόν.Ομόρφυνα. Πρόσεξα. Είμαι στην καλύτερή μου φάση.Και τον βλέπω τώρα να είναι με κάποια καθόλου όπως την περίμενα. Ούτε τόσο όμορφη ούτε καλύτερή μου.Και λέω: τζάμπα όλα αυτά??Θέλω να μη με νοιάζει.Μου το λέω κάθε μέρα ότι δε με νοιάζει.Πόσο ακόμα?