14.4.2016 | 12:41
΄Πόσο ακόμα;
"Σχέση" καταστροφική.Πόνος ατελείωτος, κλάμα, ξεφτιλίκια αλλά και έρωτας, πάθος, λάθος. Τόσο έντονα που αποφάσισα να χαλάσω "έτοιμη" και ασφαλή ζωή για να το ζήσω. Έκανα χιλιάδες λάθη, περισσότερο γιατί δεν μπορούσα να διαχειριστώ και να ελέγξω τα συναισθήματά μου. Αυτός; Αυτός δε με ήθελε ποτέ, δε με αγάπησε ποτέ. Μέχρι να το συνειδητοποιήσω έφαγα στη μάπα το φτύσιμο του αιώνα. Μέσα από πολύ δύσκολες καταστάσεις αναγκάστηκα να υποχωρήσω και μετά από πολλή σκέψη να ξαναφτιάξω τη ζωή μου. Και είμαι καλά. Χαμογελάω ξανά, κάνω πράγματα που μου αρέσουν και δεν κρύβομαι στο σπίτι μου. Κοιμάμαι ήρεμα και κάνω όνειρα για το μέλλον.Είναι όμως κάποιες φορές...Κάποιες φορές που πνίγομαι. Επαναστατεί το μυαλό και το σώμα μου και νιώθω ότι όλα είναι ένα μεγάλο λάθος, ότι ανήκω αλλού, ότι η αλήθεια βρίσκεται σε εκείνες τις λίγες στιγμές που ήμουν πλήρης μαζί του. Και φοβάμαι τον εαυτό μου πως να συγκρατηθώ. Μακάρι να υπήρχε ένας τρόπος να διαγράψω τα πάντα από το μυαλό μου, να ξεριζώσω κάθε σκέψη και επιθυμία γι' αυτόν. Πόσο ακόμα θα βασανίζομαι; Και αν δε μου περάσει ποτέ;