Πόσο σε νιώθω, για την ακρίβεια ήθελα να κάνω μία παρόμοια εξομολόγηση αυτή τη στιγμή. Φεύγω σε λίγες μέρες για μεταπτυχιακό στο εξωτερικό. Ο φίλος μου με ρωτάει "τώρα τι?" , δεν θέλω να πάρω την απόφαση να τον αφήσω αλλά πρέπει να τον αφήσω να φτιάξει τη ζωή του... Κάθε βράδυ όλη η νέα μου ζωή μου φαίνεται βουνό, ευτυχώς το πρωί με τον ήλιο είμαι πιο αισιόδοξη. Γιατί να πονάει τόσο?
25.8.2015 | 16:38
Ποσο δυσκολο...
Ποσο δυσκολο ειναι να φευγεις μακρια... και να αφηνεις πισω σου ερωτες...Ποσο δυσκολη αποφαση...Οσοι χρειαστηκε να το κανετε θα καταλαβετε ποσο ποναει γιατι πολυ απλα οι σχεσεις απο αποσταση δεν ειναι ποτε το ιδιο... Βαθια μεσα μας ξερουμε οτι θα επελθει το τελος. Και ποναει. Οσο για τους αλλους που ακομα δεν εχουν βρεθει σε αντιστοιχη θεση θα πουν "νταξει σιγα τα ωα"Μακαρι να ηταν ετσι λοιπον.
1
