1.3.2013 | 22:19
Πόσο δύσκολο είναι...
στους ανθρώπους να ανοιχτούν;; όχι πολύ...λίγο...να τόσο λίγο... γιατί κανείς δεν θέλει να με γνωρίσει και να με κάνει παρέα; γιατί; επειδή ήμουν άτυχη στο σχολείο και η κολλητή μου με παράτησε για έναν γκόμενο; και τώρα που σπουδάζω σε μεγάλη πόλη της χώρας όλοι έχουν τις παρέες τους από την πόλη τους και δεν θέλουν να γνωρίσουν κανέναν άλλο; πραγματικά νιώθω τόσο μόνη... εκνευρίζομαι με τον εαυτό μου που ώρες ώρες (πολλές ώρες βασικά) κάνω ό,τι θέλουν οι άλλοι και δεν μιλάω και δεν λέω τη γνώμη μου για να μην σταματάνε να μου μιλάνε; είναι τόσο ωραίο να σαι καλυμμένος και να μην έχεις ανάγκη... αλλά ακόμα κι όταν καλυμμένη πάντα μιλούσα σε όλους και έδινα ευκαιρίες ν τους γνωρίσω... εμένα γτ δεν μου δίνει κανείς ευκαιρία να με γνωρίσει λίγο παραπάνω να δει πόσο καλή παρέα είμαι και πόσο καλός χαρακτήρας; μια πραγματική ευκαιρία ζητάω... όχι να είμαι η εναλλακτική του καθενός :(