17.1.2013 | 22:22
Πόσο μαλάκας παίζει να'σαι?
Καμιά φορά αναρωτιέμαι πραγματικά τι σου βρήκα...αλλά δε βρίσκω τίποτα! Είναι γιατί σε έχω ξεπεράσει,φαίνεται. Έχω,όμως,την απορία και αλήθεια,θα ήθελα κάποια στιγμή να σε ρωτήσω,μπας και ξεδιαλύνω το μυστήριο: πώς μπορείς να με συγκρίνεις με την πρώην σου? Εσύ δεν έλεγες ότι σου έλεγε ψέμματα και ότι ήταν αλλού εν τέλει και σε απατούσε? Πώς είναι δυνατόν,λοιπόν,να με συγκρίνεις με ένα σούργελο (γιατί μόνο έτσι μπορεί να την αποκαλέσει κανείς)? Εγώ είμαι,ήμουν και θα είμαι κυρία,κι αυτό γιατί ήμουν,είμαι και θα είμαι πάντα ειλικρινής,όχι μόνο μαζί σου,αλλά γενικότερα με τους ανθρώπους γύρω μου. Αυτό,λοιπόν,το "κάτι" που είχαμε,τελείωσε,γιατί εσύ το έφτασες εκεί...ανεξάρτητα απο το αν εγώ σου έστειλα εκείνο το μήνυμα να το τελειώσουμε εδώ,αφού είχα καταλάβει ότι έπαιζες σε πολλά ταμπλό (ειικρινής,λοιπόν,τελικά,ήμουν κυρίως με τον εαυτό μου,και πολύ καλώς δεν άφησα την ιστορία αυτή να προχωρήσει περαιτέρω!)! Και βγήκα αληθινή,αφού ακόμη κι όταν τελείωσε αυτή η ιστορία μεταξύ μας,εσύ "την έπεφτες",και "την πέφτεις" ακόμη σε όλες,σχεδόν,τις φίλες μου? Πραγματικά τώρα,πόσο πιο χαμηλά μπορείς να πέσεις? Πιο πάτος δεν υπάρχει! Σε λυπάμαι πραγματικά...κάποτε μου είπες να συναντηθούμε,για να μου λύσεις τις απορίες μου. Μάλλον,τελικά,πρέπει πρώτα να λύσεις τις δικές σου,εσωτερικές απορίες,μήπως και δεις διαφορά στη ζωή σου,γιατί αν συνεχίσεις έτσι,το μόνο πράγμα που θα σε συντροφεύει θα είναι ο εγωισμός και η μοναξιά σου! Βάλε μυαλό,λοιπον,ωρίμασε,φέρσου σαν άντρας και όχι σαν κακομαθημένος έφηβος! Καλή τύχη,λοιπόν,μικρέ και να είσαι καλά!