ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

και προς anonymity: λές: τετοια μυαλά εχουν πολλες εκει εξω, εννοουμε αυτες που ψάχνουν για χορηγούς.αλλα εκει εξω υπαρχουν όλων των ειδών τα μυαλά και καθε είδος ανθρωπου.Ή μήπως δεν ξερεις οτι το σπορ "ψαχνω χορηγό" και "προικοθηρώ" ασκειται και απο τα δύο φύλα; Η όποια διαφορα οφείλεται μόνο στο ότι οι γυναικες μεχρι προσφατα απλα δεν ειχαν εισόδημα (αλλα ειχαν προικες)Διαβάζοντας περιστασιακα καποια λίγα σχολια σου σε άλλα θέματα,το συμπερασμα μου είναι ότι (εκτός κι αν είσαι πολυ μικρός) μισογυνίζεις δηλ έχεις θέμα που πρεπει να το κοιταξεις για την δική σου ευζωία και ευτυχία.

Ta πραγματα είναι πολυ απλά, μη μπερδευομαστε: Για τον λογαριασμό:Αν αυτη ενω εχει περισσοτερα, δεν πληρωνει(όλο ή μερος), τότε δεν την λες σεξίστρια την λες ΤΣΙΓΓΟΥΝΑ. Επίσης τον αντρα που ενω εχει περισσοτερα δεν πληρωνει(όλο ή μέρος), δεν τον λές σεξιστή αλλά τον λες ΤΣΙΓΓΟΥΝΗ. Για το μαγείρεμα:Αν δουλευουν και οι δυο και Ο συζυγος (δεν πλενει-μαγειρευει-σιδερωνει κλπ και) τα περιμενει ολα ετοιμα από τη γυναικα θύμα,τότε τον λες και ΣΕΞΙΣΤΗ και ΜΑΚΑΚΑΑν δουλευουν και οι δυο και Η σύζυγος (δεν πλενει-μαγειρευει-σιδερωνει κλπ και) τα περιμενει ολα ετοιμα από τον αντρα της το θύμα, δεν τη λες σεξίστρια (ΔΙΟΤΙ ΔΕ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΣΥΧΝΑ!) αλλά τη λες μακακισμενη.

Εξαρτάται σε ποιο στάδιο μιλάμε. Αν μιλάμε για πρώτο-δεύτερο ραντεβού, οκ το να πληρώσει ο άντρας ασχέτως αν η άλλη είναι η κόρη του Ωνάση, δε μου ακούγεται παράλογο. Από εκεί και πέρα, μέσα σε μία σχέση, θεωρώ πως το ποιος θα πληρώνει τι είναι κάπως σχετικό και θα αποτελεί ζήτημα συνεννόησης εφόσον υπάρχει σοβαρή σχέση και όχι για τα πανηγύρια.

Συγνώμη αλλά καθόλου το ίδιο δεν είναι. Για παράδειγμα αν η γυναίκα δεν σου μαγειρεψει στην χειρότερη θα πάρεις κιλά από το take away, στην καλύτερη θα μάθεις να μαγειρεύεις (το οποίο σε κάνει πιο ποθητό πάρα λιγότερο άνδρα).. Στην περίπτωση του λογαριασμού, στην καλύτερη μπορείς να κάνεις χρήση των λεφτων της όσο θες(μόνο που δεν κάνεις την μάνα και τις δουλειές του σπιτιού που αυτή θα επωμιζεται/δικαίωμα χωρίς υποχρέωση) και στην χειρότερη θα πάρεις τα λεφτά της και θα την κάνεις [έχει συμβεί ουκ ολίγες φορές και σε πολύ κόσμο]... Και μόνο που δεν είμαστε στο 50 όπως λες για να έχει την κοινωνική δικλειδα ότι μια τέτοια συμπεριφορά θα την κατέκρινε η κοινωνία του χωριού σου! Στο ευρύτερο πλαίσιο το να προσφέρεις φαγητό στον/στην σύζυγο είναι μια πράξη αγάπης είτε το φτιάξεις (ακόμα καλύτερα) είτε το κερασεις. Και φυσικά σε ένα κοινό σπίτι πρέπει και οι δύο να επωμιζονται τα έξοδα/υποχρεώσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχεις απαραίτητα το ελεύθερο να κάνεις κουμάντο στα λεφτά του άλλου (άνδρα η γυναίκα)

Ο τρόπος αντιμετώπισης λογικά θα διαφέρει ανά περίπτωση. Όπως αναφέρεις κι εσύ, δε θα έπρεπε να βάζουμε ανθρώπους σε κατηγορίες... Δε θεωρώ λοιπόν ότι έχει να κάνει με την υποστήριξη του φεμινισμού ή του συντηρητισμού αλλά με το ποιόν του καθενός.Πρώτον, καμία "φεμινίστρια" ή ανεξάρτητη -πνευματικά, κυρίως- γυναίκα δε θα καταδεχτεί/ενδιαφερθεί για το αποκλειστικό και μονόπλευρο κέρασμα από άντρα, όπως βέβαια και δε θα τη νοιάξει αν εσύ την χαρακτηρίσεις κακή νοικοκυρά, εδώ που τα λέμε...Και δεύτερον, προσωπικά δεν πιστεύω πια στο φεμινισμό στην ουσιαστική και κυριολεκτική μορφή του, στη δική μας χώρα. Για να μην παρεξηγηθώ, εξηγώ: Εάν ζούσα σε εποχή ή περιοχή όπου τα δικαιώματα των γυναικών θα ήταν διά νόμου εξοργιστικά ανίσως καταμερισμένα σε σχέση με των αντρών και όχι αυτονόητα - όπως θαρρώ είναι σήμερα τουλάχιστον στην κοινωνία μας -, βεβαίως και θα τα διεκδικούσα μέχρι τελικής πτώσης.(Τώρα, αν πχ πάρεις την περίπτωση μιας εξομολόγησης που διάβασα πιο κάτω, όπου η κοπέλα πληρώνει από την τσέπη της και ο φίλος της κρατάει έως και τα ρέστα... δεν τον λες "άντρα", δεν τον λες "γυναίκα"...... αλλά "τσιφούτη" και "βλήμα", αν θες τον λες.)Αυτά...!

ετσι οπως τα λες ειναι. και ποσο μαλλον στη συγχρονη εποχη που κανενας δεν ειναι ανετος οικονομικα να υπαρχουν γυναικες με τετοια νοοτροπια. και ομως υπαρχουν.