ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω διαβάσει πολλές φορές εδώ μέσα να ισχυρίζεστε ότι δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει το παρελθόν του ατόμου με το οποίο συνάψαμε σχέση κι ότι σημαντικό είναι μόνο το παρόν του που το ζει μαζί μας. Προσωπικά, πιστεύω πως το παρελθόν του καθενός μας είναι αναπόσπαστο κομμάτι του ίδιου μας του εαυτού, απλώς ανήκει σε μια διαφορετική χρονική περίοδο της ζωής μας. Πολλές φορές δε, το παρελθόν συμβαίνει να είναι αλληλένδετο με το παρόν μας ή ακόμα και να το καθορίζει, π.χ. μια άσχημη εμπειρία που βιώσαμε παλιά - κάποια απιστία ή συναισθηματική προδοσία που μας πλήγωσε αρκετά - μπορεί να μας έχει αφήσει κάποιο κατάλοιπο φοβίας ή ανασφάλειας που να επηρεάζει την ομαλότητα της παροντικής μας καθημερινότητας ή τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφερόμαστε τώρα στις διαπροσωπικές μου σχέσεις. Ένας άνθρωπος που έχει ακόμα άλυτα θέματα με το παρελθόν του, αυτό συνεπώς δε θα επηρεάσει κάποια στιγμή και την δική μας σχέση;Λένε πολλές κοπέλες "δεν τον έχω ρωτήσει ποτέ για τις προηγούμενές του σχέσεις, δεν με ενδιαφέρει τι έκανε με τις άλλες εφόσον τότε δεν υπήρχε στη ζωή μου". Το έχω πει κι εγώ αυτό, μέχρι που έφτασε η στιγμή που χώρισα τον τότε λεγάμενο μετά από τρελό κέρατο που έφαγα και συν τοις άλλοις μαθαίνω από κολλητό του ότι ο τύπος κεράτωνε αδιακρίτως όοολες του τις σχέσεις. Δε θα είχε αποδειχθεί πιο χρήσιμο αν είχα φροντίσει να τα πληροφορηθώ αυτά όσο ήταν ακόμα νωρίς, παρά να το παίζω η υπεράνω γκόμενα του στυλ "αγάπη μου, δε θέλω να ξέρω τίποτα απ' όσα έκανες πριν με γνωρίσεις";Πέρα της επαναλαμβανόμενης απιστίας, υπάρχουν και σοβαρότερες περιπτώσεις όπως π.χ. να έχει κάνει ο φίλος σου φυλακή για ναρκωτικά ή να έχει δυο παιδιά από δυο διαφορετικούς αποτυχημένους γάμους κι εσένα να σου συστήνεται ως φανατικός εργένης χωρίς λοιπές εκκρεμότητες/υποχρεώσεις! Και πάλι δε έχει σημασία να γνωρίζεις το παρελθόν του; Σαφώς κι όλοι μας έχουμε κάνει τα λάθη μας στη ζωή κι έχουμε βιώσει καταστάσεις για τις οποίες μετανιώσαμε και προσπαθούμε να τα αφήσουμε όλα αυτά πίσω μας, όμως η ίδια η ζωή μάς διδάσκει πως καλό είναι να κρατάμε πάντοτε μια πισινή για τον οποιονδήποτε σχετιζόμαστε, γιατί, καλώς ή κακώς, τα έργα και οι πράξεις είναι αυτά που καθορίζουν την πάστα του χαρακτήρα μας, ακόμα κι αν είναι λάθη του παρελθόντος ή μιας ανώριμης ηλικίας, ακόμα κι αν είναι πράγματα που έχουμε ορκιστεί πως δε θα επαναλάβουμε ποτέ.Οπότε, πόσο μας αφορά, τελικά, το παρελθόν του άλλου;ΥΓ: Εγώ πάντως απαντώ σε όλες τις προσωπικές ερωτήσεις των συντρόφων μου. Για να καταλάβει ακριβώς ποια είμαι, δεν αρκεί να γνωρίσει μόνο τον τωρινό μου εαυτό, αλλά κι αυτό που ήμουν παλιότερα.