ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οκτώ μήνες μετά και ακόμα παλεύω να τον ξεπεράσω. Κακοποιητική σχέση, που την έληξα μόνη μου γιατί είχα χάσει την ακεραιότητα, την αξιοπρέπεια, την αυτοεκτίμησή, τη γαλήνη μου. Έκοψα κάθε επαφή και νόμιζα πως θα τα καταφέρω. Με βρήκε, μα αρνήθηκα κάθε του πρόταση να τα ξαναβρούμε (στο κάτω κάτω το εκανε μόνο γιατί θα είχε πρακτικά οφέλη απ' αυτό) και ήμουν καλά, ή έτσι νόμιζα. Χτες τον είδα τυχαία με μια άλλη γυναίκα. Ο τρόπος που την άγγιζε με έκανε κομμάτια. Δεν τον θέλω πίσω στη ζωή μου, όσο βαθιά μέσα μου κι αν κοιτάξω, με όση ειλικρίνεια κι αν σταθώ απέναντι απ' τον καθρέφτη μου, δεν τον θέλω πίσω. Μισούσα τους τρόπους του, τις απόψεις του, την εκμετάλλευσή του. Απλώς, είναι αυτό που είπα: ο τρόπος που την άγγιζε με έκανε κομμάτια. Κομμάτια. Ευχήθηκα για μια στιγμή αυτά τα χέρια, που αγάπησα τόσο πολύ, να είχαν μέσα τους την ψυχή ενός άλλου. Κάποιου που θα μου φερόταν ανθρώπινα. Αυτή η γυναίκα φάνηκε πολύ μικρότερή μου (δεκαετία+) και σχεδόν τη λυπάμαι. Μακάρι να είναι αυτή το γραμμένο του κι αυτός το δικό της, μακάρι σ' αυτό το κορίτσι έστω να φέρεται καλά.