ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η Θεσσαλονίκη φαίνεται πως είναι μία πόλη που οι περισσσότεροι κάτοικοί της μεταξύ 30 και 40 κατάγονται από την ίδια την πόλη.Έχω γνωρίσει πολλούς από αυτούς τους ανθρώπους (άνδρες και γυναίκες). Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι η προσκόληση στην οικογενειακή εστία, σε βαθμό που πραγματικά δυσκολεύομαι να κατανοήσω. Άνθρωποι σε αυτή την ηλικία, με σταθερό εισόδημα ικανό να τους ζήσει και κοιμούνται στο παιδικό τους δωμάτιο. Εξυπακούεται πως δεν αναφέρομαι στους αδύναμους οικονομικά. Αυτό που καταλαβαίνω είναι πως επικρατεί η νοοτροπία “φεύγω από το πατρικό όταν παντρεύομαι”. Ζω μόνη από τα 17 σε αυτή την πόλη και έχω δυσκολευτεί και με τις φιλικές και τις ερωτικές μου σχέσεις εξαιτίας αυτού, λόγω διαφοράς συνθηκων ζωής. Έπειτα, φαίνεται πως οι άνθρωποι της επαρχίας (όπως εγώ) δεν έρχονται πλέον εδώ για δουλειά, μα επιλέγουν την Αθήνα (ή το εξωτερικό). Αποτέλεσμα, είναι να είναι δύσκολο να βρεις συνομήλικους σε ανάλογη φάση ζωής με εσένα.Δεν μπορώ να κατανοήσω επίσης πως νιώθουν ασφαλείς για το μέλλον τους, όταν δεν έχουν αναλάβει ποτέ την πλήρη ευθύνη του εαυτού τους. Συχνά τους ρωτώ, μα δεν παίρνω ουσιαστικές απαντήσεις.