ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν γνωρίζω κόσμο, συστήνομαι, χαμογελάω και ανοίγω κουβέντα. Δεν εννοώ ότι ενοχλώ τους περαστικούς αλλά όταν βλέπω κάποιον στη δουλειά ή ακόμα και αν είμαστε σε μία ουρά σούπερ μάρκετ και δεν πρόκειται για άτομο που είναι απασχολημένο με το κινητό του, κάνω ένα σχόλιο και αν έχει ανταπόκριση, πιάνω ψιλοκουβέντα. Μου αρέσει η επαφή με τους άλλους ανθρώπους, όμως νιώθω άσχημα κάθε φορά που κάποιος μου ρίχνει *αυτό* το παγωμένο βλέμμα, το βλέμμα που λέει "είσαι γραφική, είσαι φορτική, είσαι βαρετή". Συμβαίνει κι αυτό, και τότε νιώθω σαν κυράτσα, σαν μία παρωχημένη γυναικούλα που ζητιανεύει την προσοχή των άλλων. Έτσι νιώθω αν και ξέρω ότι δεν είμαι. Δεν είναι τόσο κακό να ανταλλάζεις μια κουβέντα με τους γύρω σου, να μην είσαι συνέχεια μπλαζέ, cool, πες το όπως θες... Δεν πιστεύω ότι είναι κακό αλλά οι περισσότεροι διαφωνούν.