ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν χρόνια, μάλλον 3 από ό,τι θυμάμαι σας είχα γράψει μια εξομολόγηση με αυτόν τον τίτλο. Ε σήμερα θα σας πω πως ο τροχός αρχίζει δειλά και κάνει τις πρώτες του βολτίτσες. Στα ξεκάρφωτα λοιπόν μου έσκασε μήνυμα από εκείνον όταν οι τελευταίες του κουβέντες τότε ήταν να μην τον ξαναενοχλήσω και ότι του δημιουργώ πρόβλημα καθώς έχει προχωρήσει στη ζωή του. Το μήνυμα έσκασε στο facebook και το περιεχόμενο ήταν αρκετά εμπνευσμένο : ότι πιο πολύ μου πηγαινε το μαύρο χρώμα στα μαλλιά αν και δεν έχει σημασία η γνώμη του πια, απλά τη γνώμη του μου είπε. Τίποτα ουσιώδες αλλά μπήκε στην διαδικασία μετά από τόσα χρόνια σιωπής να με αναζητήσει δεν ξέρω για ποιο λόγο. Τη σχέση εκείνη ακόμα την έχει, έχει και φωτό τους στο προφίλ που φαίνονται σε όλους. Δεν απάντησα και δεν θα απαντήσω, δεν έχω τίποτα να πω και τίποτα δεν νιώθω πια. Είμαι τόσο καλά για να ασχοληθώ. Ο λόγος που σας τα γράφω είναι για να μοιραστώ την ικανοποίηση που δεν προκάλεσα, μαζί σας, να σας πω εκ πείρας πως κάποτε αυτό που θέλουμε γίνεται, έστω και πολύ αργά. Αν έχει και συνέχεια θα σας πω αλλά δεν πρόκειται να του απαντήσω. Καλό σας απόγευμα.