ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τη πρώτη φορά που ήρθα σπίτι σου μου είχες βάλει το how I wish you were here και μιλούσαμε για ώρες. Τώρα όποτε το ακούω πήζω στα κλάμματα....εσύ εκεί εγώ εδώ και ναι μεν μιλάμε αλλά οι σιωπές μας μιλάνε πιο πολύ. Ακόμα και όταν βρισκόμαστε κοιταζόμαστε στα μάτια και νιώθω ότι μιλάμε με τα μάτια και δε λέμε ποτέ για τα συναισθήματα μας,αλλά μιλάμε περί ανέμων και υδάτων.Δεν έχουμε πει ο ένας τον άλλον τι αισθανόμαστε face to face αν δεν είμαστε κότες τι είμαστε; Πίσω από την οθόνη μόνο έχουμε πει κάποια πράγματα. Όταν όμως βρισκόμαστε νιώθω αυτήν την αόρατη ένταση,νιώθω ότι θέλουμε να πούμε και πάντα δειλιάζουμε. Δεν ξέρω αν είναι επειδή είναι έντονα τα συναισθήματα (από μεριάς μου σίγουρα είναι) η επειδή έχουμε πει να μην έχουμε σχέση.Μου λείπεις πάντως θα θελα να σουν εδώ τώρα μαζί μου.