ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 27 χρονων εχω περασει διπολικη διαταραχη τυπου 2 με συχνα επεισοδια τα τελευταια 6 χρονια,,ζω με χαπι χωρις να ξερω αν θα εχω ξανα επεισοδιο,δεν το εχω πει σε κανεναν φιλο μου μιας και οταν αρχισαν τα πρωτα συμπτωματα ολοι σιγα σιγα εξαφανιστηκαν απο την ζωη μου θεωρωντας με ενα καταθλιπτικο μιζερο ανθρωπο,παρατησα τις σπουδες μου για δυο χρονια αλλα τις τελειωσα εν τελει με πολυ κοπο λογω ελλειψης συγκεντρωσης,δεν εχω κοπελα (φυσικα) γιατι φοβαμαι την αναγκαστικη αποκαλυψη της καταστασης μου οταν τα πραγματα γινουν σοβαρα , οι γονεις μου ζουνε με τον φοβο πως θα "ξανακυλισω" , δεν εχω δουλεια για να ξεχνιεμαι αλλα αυτο που με τσακισε πραγματικα ειναι η απουσια εκεινης οταν πραγματικα την χρειαζομουν...Δεν σκεφτηκα την αυτοκτονια ουτε μια φορα...