ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
7.12.2017 | 22:40

Που να βρω αυτή την "υπομονή"; Που την πουλάνε;

29 χρονών. Με σπουδες ελληνικού ΑΕΙ, μεταπτυχιακό εξωτερικού, τρεις γλώσσες, γνώσεις Η/Υ, προυπηρεσία, εμφάνιση, προσαρμοστικότητα, εξαιρετικές συστατικές από καθηγητές και προηγούμενους εργοδότες, διάθεση για δουλειά, με λίγα λόγια: ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ. Χτες για άλλη μια φορά με απέρριψαν από άλλη μια συνέντευξη. Έχοντας δώσει δεκάδες συνεντεύξεις τα τελευταία χρόνια, το μόνο που εισπράττω είναι το θα "σας ειδοποιήσουμε". Και ΑΝ φιλοτιμηθούν να με ειδοποιήσουν, αρνητικά πάντα. Έχω αναζητήσει δουλειά από σούπερ μάρκετ έως τις πιο εξειδικευμένες εταιρίες της πόλης μου (μεγάλη πόλη επαρχίας). ΤΙΠΟΤΑ.Η συνέντευξη που έδωσα πρόσφατα αφορούσε υπάλληλο αποθήκης σε μεγάλη πολυεθνική ΄γυναικείων ρούχων. Πείτε μου ρε παιδιά, τι ταλέντο θέλει για αυτό; Και μπήκε πριν ένα μήνα στην ίδια θέση μια κοπέλα που ξέρω 5 χρόνια μικρότερη μου, η οποία μόλις πήρε πτυχίο και χωρίς καμία προυπηρεσία, αλλά με μέσον την γκόμενα του αδερφού της (η οποία δουλεύει σε αυτή την πολυεθνική); Δεν ζηλεύω το ότι δουλεύει, καλά κάνει και μπράβο της, απλά το αναφέρω γιατί ειλικρινά ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ το τι πρέπει να κάνει κανείς σε αυτή τη χώρα για να βρει δουλειά αν δεν έχει αυτό το απαραίτητο ΜΕΣΟΝ. Έχω ανάγκη μια ημιαπασχόληση για να βγαίνω πέρα. Γιατί ο μισθός του άντρα μου δέχεται περικοπές συνεχώς, οι συντάξεις των γονιών μας επίσης (κι οι οποίοι μας βοηθούν χωρίς να ζητήσουμε κάτι αλλά με πολύ αγάπη και αυτό το εκτιμώ βαθύτατα. Ευτυχώς δηλαδή που μας στηρίζουν γιατί θα πεινούσαμε), και γιατί με τέτοια οικονομικά ούτε λόγος για παιδί και όνειρα για δημιουργία οικογένειας. Κι επίσης θέλω δουλειά, για να κάνω κάτι, να αισθάνομαι χρήσιμη. Κι όταν ακούω αυτή τη λέξη, το μέσον, αηδιάζω, σιχαίνομαι, δεν μπορώ να το ακούσω άλλο. Έχω βαρεθεί να την ακούω. Ειλικρινά.Όλοι εσείς που είστε σε παρόμοια φάση...ΠΟΣΟ ΣΑΣ ΝΙΩΘΩ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ...Αν ξέρετε που πουλάνε αυτή την ΥΠΟΜΟΝΗ που ακούω τόσα χρόνια, πείτε μου και εμένα να πάω να ψωνίσω μερική. Ίσως αν δείξω την κάρτα ανεργίας να δικαιούμαι άλλη τόση δωρεάν.
1
 
 
 
 
σχόλια

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon