ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είχα 4 χρόνια σχέση...όχι απλή σχέση. ΤΕΛΕΙΑ σχέση...απ' αυτές που ζεις το κάθε δευτερόλεπτο σαν ταινία! Αλλά ο χαρακτήρας μου υπερίσχυσε για ακόμα μία φορά, θέλω συνέχεια αλλαγές στη ζωή μου, είμαι κοινωνική και είμαι μόλις 22 χρονών.....Όλα αυτά συν την πίεση της εξεταστικής μέσα στο κατακαλόκαιρο, συν δουλειά, συν υπαρξιακά προβλήματα (γιατί όταν δεν έχεις πραγματικά προβλήματα, πρέπει οπωσδήποτε να τρώγεσαι με κάτι) με έκαναν να πω στο αγόρι μου να χωρίσουμε (μετά από εκτεταμένους τσακωμούς φυσικά που δημιούργησα εγώ ως επί το πλείστον λόγω όλων των παραπάνω). Ενιγουέι, από τότε νιώθω χάλια ...θέλω πολύ να τα ξαναβρούμε αλλά φοβάμαι μήπως ξαναπάθω τα ίδια και δε θέλω να του το κάνω αυτό...Το διάστημα που ήμασταν χωριστά, χρειάστηκε να πάω στο γιατρό ο οποίος μου ρίχτηκε και μου είπε να βγούμε...Εγώ βγήκα μαζί του , με θέλει κι εγώ τον θέλω (μόνο σαρκικά) αλλά νιώθω απίστευτες τύψεις. Αυτός θέλει να ξαναβγούμε- σπίτι του-. Υπάρχει περίπτωση αν πάω μαζί του να δω τα πράγματα πιο καθαρά για το τι θέλω; ή θα μπερδευτώ περισσότερο; Από την άλλη αν το αφήσω, θα μου μείνει απωθημένο. Προσπαθήστε να μη με κρίνετε πολύ σκληρά γιατί αρκετά έχω αυτομαστιγωθεί...