ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

1.Δεν λεω στην ψυχιατρω μου,στην ψυχαναλυση για ψυχογενη ανορεξια που εχω εδω κι 1,5 χρονο,οτι πια κανω εχω ενα βουλιμικο επεισοδιο καθε 10 μερες περιπου!2.Δεν λεω στην ψυχιατρο μου οτι σκεφτομαι την αυτοκτονια ολο και πιο συχνα,οτι το φανταζομαι και καποιες φορες νιωθω τεραστια λυτρωση-παρολο που φοβαμαι το αγνωστο του θανατου.3.Δεν μπορω να πω σε καποια ατομα οτι τα αγαπαω και ειναι απο τους λιγους με τους οποιους περναω καλα και θελω να μιλαω πια..Καποιοι δε θα νιωσουν το ιδιο,αλλοι ξερω οτι με αγαπανε αλλα δε θελω να τους κανω να νιωσουν υποχρεωμενοι να με βοηθησουν να νιωθω ομορφα.4.Αγαπαω πολυ τους γονεις μου..Το λεω αλλα ισως να μην το καταλαβαινουν πια.5.Ζηταω συγγνωμη απο τους γονεις που επειδη δεν ειμαι αυτο που θα ηθελαν να ειμαι..6.Εχω ηδη σκεφτει το γραμμα που θα αφησω στους γονεις μου οταν φυγω..Θα λεει ποσο τους αγαπω,θα ζηταει συγγνωμη αλλα θα λεει κι οτι ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΜΕ ΑΠΟΛΑΛΟΥΝ "ΠΡΟΒΛΗΜΑ" ΜΕ ΕΚΑΝΑΝ ΝΑ ΜΙΣΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ.7.Ευχαριστω τους γονεις μου για ολα..Ξερω οτι προσπαθουν κι ας κανουν λαθη..Εξαλλου λαθη κανω κι εγω.8.Νιωθω σκαρτη..Χαλασμενη!Ειμαι χαλια εσωτερικα,ψυχολογικα και το δειχνω χανοντας βαρος και καταστρεφοντας το "αγγελικο προσωπο" που ελεγαν οτι ειχα.9.Bρηκα ενα τελειο ξεχασμενο κραγιον..αν ειμασταν καλα με την μαμα μου θα της το ελεγα..τωρα οχι..απλο αλλα με ποναει..Αυτα!