5.8.2011 | 07:59
πραγματική εξομολόγηση!!
Εχω σχεση, κανα δυο μήνες είμαι καλα μαζί του, αλλά ΔΕΝ μπορω να κόψω επαφες με τον πρώην μου! Ημασταν πολυυυυυυυυυυυ καιρό μαζί, δεν μπορω να τον διαγραψω, δεν θέλω, με κάνει και νιωθω ζωντανή κάθε φορά που τον βλέπω, εχουμε την πιο απιστευτη χημεία του κόσμου.Οι λόγοι που δεν ειμαστε παλι μαζί ειναι αδιευκρίνιστοι!!, μα....κάθε φορά που βλεπόμαστε περναμε γαματα και το ξερουμε και οι δύο...Δεν θα χωρίσω, δεν θελω.Ξερω ότι σύντομα θα γίνει ομως( αν όχι συντομα, σε μερικους μήνες), γιατί δεν εχω αυτη την επικοινωνία με αυτόν που ειμαι τώρα.Δεν νιωθω τύψεις που βλεπω τον πρώην μου.Ξερω, μου αξίζει να καω στην κόλαση..αλλά προτιμώ να καω στην κόλαση επειδη το ζω όλο αυτό, παρα να μη το ζήσω."Η σχεση μας ειναι αρρωστη, δεν θα'χουμε καλα ξεμπερδεματα" μου είπε σήμερα, όσο εσφιγγε το κολιε στο λαιμό μου."Το ξερω ότι θα σε σκοτωσω" του ειπα...Ειμαι αρρωστη, το ξερω, ίσως χρειαζομαι βοηθεια απο ειδικο, γιατί δεν μπορω να ξεκολλησω.Αλλα ΔΕΝ με νοιαζει. Όταν δεν εχεις τιποτα, δεν εχεις τίποτα να χασεις! Ας τιμωρηθω..Και τι εγινε?...