ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Από το πρωί που ξύπνησα η ίδια σκέψη,οι μέρες μου περνάνε έτσι, κενές.Κάνω μια δουλειά που δεν μου αρέσει, μόνο και μόνο γιατί θα είμαι αχάριστη να την αφήσω σε "τέτοιες εποχές". Δεν λέω είναι καλή δουλειά, αλλά δεν είναι αυτό που σπούδασα, αυτό που έχω βάλει το μεράκι μου. Φυσικά, δεν είναι μόνιμο, του χρόνου την κάνω για έξω, για μεταπτυχιακό. Σκέφτομαι όμως τόσο πολύ πως αν δεν είχα αυτή την ευκαιρία τι θα έκανα?? Θα έμενα εδώ? Σκέφτομαι ότι η ζωή μου θα είναι έτσι 5 μήνες ακόμα και τρελαίνομαι! Θα μου πεις, ψάχνεις τίποτα σχετικό με αυτό που σπούδασες? Όχι δεν ψάχνω η αλήθεια είναι, δεν ψάχνω γιατί ξέρω πως θα την κάνω, οπότε έχω επαναπαυθεί. Αλλά θερμή παράκληση, παιδιά, μην επαναπαύεστε σε καταστάσεις που δεν σας αρέσουν, που σας κουράζουν ψυχικά, που δεν είστε φτιαγμένoι για αυτές. Συζητούσα με γνωστούς ένα βράδυ και πάνω στην κουβέντα μου είπαν πως όταν γυρίσω μετά το μεταπτυχιακό, μέχρι να βρω κάτι καλύτερο, να επιδιώξω να συνεχίσω αυτή τη δουλειά. ΟΧΙ!! Προτιμώ να μη γυρίσω παρά να γυρίσω πάλι στα ίδια, όσο καλά και αν μου φέρονται εκεί, όσο λάσκα κι αν είμαι, θέλω και δικαιούμαι να μην συμβιβαστώ. Ελπίζω το ίδιο και εσείς.