ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι με τον άντρα μ παντρεμένη 8 χρόνια .. πριν 10 μήνες φύγαμε από την Ελλάδα μ ήρθαμε στην Αμερική εξαιτίας τις ανεργίας . Από τότε είναι όλα χάλια. Αρχικά θα πω πως τα χρήματα βγαίνουν ίσα ίσα καθώς τ κόστος ζωής είναι παρά πολύ υψηλό. Τουλάχιστον έχουμε χρήματα να επιβιώνουμε κ κάτι παρά πάνω αυτό όμως τ κάναμε και στην πατρίδα ... παρόλα αυτά θέλω να είμαι αισιόδοξη καθώς είναι αρχή ακόμα κ να μην αγχώνομαι. Εκτός λοιπόν από όλα αυτά τα προβλήματα προσαρμογής νοσταλγίας για την Ελλάδα που μας λείπει απίστευτα οι φίλοι μας οι οικογένειες μας η ζωή μας γενικότερα νιώθω ένα φόβο μήπως το χάσουμε κ μεταξύ μας. Είμασταν παρά πόλοι αγαπημένο ζευγάρι κ ερωτευμένο περάσαμε πολλά μαζί κ ποτε μα ποτε δεν βρεθήκαμε τόσο απομακρυσμένοι κ πραγματικά έγινε με το που ήρθαμε εδώ . Αυτό που εννοώ είναι πως έχουμε πολλά νεύρα κ οι δυο καθόλου όρεξη για σεξ.. έχουμε μήνες να τ κάνουμε . Κ ενώ τον αγαπάω κ ξέρω πως με αγαπάει κ αυτός όλη αυτή η ξενερα της μετανάστευσης που φάγαμε μας έκανε έτσι ... τελικά όντως σαν την Ελλάδα πουθενά ... φοβάμαι πως χάνω τον εαυτό μου ... μακαρι να μην έφευγα ποτε από την Ελλάδα ... μουτζωστε με όλοι που νόμιζα ότι η ζωή στ εξωτερικό είναι παράδεισος ... μιζέρια κ πάλι μιζέρια ... προσοχή όσα νέα παιδιά θέλουν να φύγουν γ πάντα έξω να τ σκεφτούν καλά κ δεν μιλάω γ τα παιδιά με σπουδές αλλά για αυτά που απλά θα φύγουν για να δουλέψουν ... Αυτά από μένα ήθελα απλά κάπου να τα πω