ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν κάποιο καιρό είχα γνωρίσει μία κοπέλα μέσω μίας φίλης μου. Η κοπέλα είναι κολλητή της φίλης μου/γνωστής μου. Από την πρώτη στιγμή που γνωριστήκαμε κατάλαβα ότι κάτι υπήρχε στην ατμόσφαιρα. Κάθε φορά που συναντιόμασταν και με έβλεπε, είχε αυτό το βλέμμα και ένα χαμόγελο που με έβαζε πάντα σε σκέψεις. Μέχρι που μία μέρα, με φλέρταρε, κάτι μου είπε, και κάπως έτσι το επιβεβαίωσα. Η αλήθεια είναι πως με έκανε να χαμογελάσω ντροπαλά και δεν ήξερα τι να της απαντήσω. Πέταξα εκεί μία βλακεία και λέω στον εαυτό μου να το βουλώσει. Αλλά αυτή εκεί, ντόμπρα. Από τότε την σκέφτομαι συνέχεια. Εκείνη την μέρα, έπρεπε να της είχα δώσει τον αριθμό μου ή να έπαιρνα τον δικό της. Μεταξύ μας, εκείνη έχει περισσότερο θάρρος (ή τολμή καλύτερα) από ότι εγώ. Και λοιπόν μία μέρα που συζητούσαμε, ανακαλύψαμε ότι καταγόμαστε από την ίδια περιοχή. Και κάπως έτσι ανταλλάξαμε και τα επίθετά μας. Τελικά η κοπέλα αυτή, είναι η κόρη του Δημάρχου της περιοχής όπου μένω. Για να είμαι ειλικρινής, ήρθα λίγο σε δύσκολη θέση, βασικά ξενέρωσα λιγάκι. Ξέρετε τώρα, επειδή είναι κόρη ενός πολιτικού κτλ. Μάλλον δεν θα έπρεπε να με επηρρεάζει αυτό, ε; Πρόσφατα, έγινε μία εκδήλωση στην περιοχή μου και εκεί ήταν και ο Δήμαρχος μαζί με κάποιους άλλους πολιτικούς. Την έψαχνα. Πίστευα πως μπορεί να ακολουθεί καμια φορά τον πατέρα της. Δεν την βρήκα όμως. Απογοητεύτηκα. Μου είχε λείψει και ήθελα να της μιλήσω. Πουθενά δεν μπορώ να την βρω. Ακόμη και την μικρή έρευνα που έκανα στο διαδίκτυο δεν φαίνεται πουθενά το όνομά της, ούτε με τα social media ασχολείται (αυτό εξάλλου το είχα καταλάβει από την αρχή) και από ότι κατάλαβα μάλλον δεν παρευρίσκεται μαζί με τον πατέρα της σε όλα αυτά. Εγώ τώρα, πώς θα την ξανασυναντήσω;