ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και εκει που νομιζεις οτι εχεις ξεφυγει, οτι εχεις κανει μια καινουρια αρχη, ΤΣΟΥΥΥΠ, ολες οι καταστασεις σε επναφερουν στον παλιο καλο καιρο..Οταν καμια σου σχεση(ερωτικη) δε μπορουσε να σταθει πανω απο 2 μηνες, και εκεινο το ατομο που θα σου βασανιζε το μυαλο και τις σκεψεις,ειναι μιλια μακρια...Εκανα τις λαθος μου επιλογες,αλλα κανεις δε θα ηταν τοσο σκληρος κριτης...Δεν εχω σκοτωσει, οι αλλοι με σκοτωνουν λιγο λιγο καθε μερα με τις πραξεις τους. Ειναι αυτες οι μαγικες στιγμες με την παρεα που διαλυθηκαν με την ανακοινωση των αποτελεσματων των πανελληνιων και τωρα στοιχειωνουν το τελευταιο μου χαμογελο. Ειναι οι καινουριες γνωριμιες που σιγα σιγα σε απογοητευουν, νεες εμπειριες, νεοι ερωτες, πλατωνικοι ή που σκανε σαν μπαλονια, ετσι ξαφνικα, χωρις αιτια!! Μου λειπει εκεινο το αισθημα του φιλιου σου, που δεν καταφερα να απολαυσω μεχρι το τελευταιο λεπτο, θελω την αγκαλια σου για να χαθω και να μη με νοιαζουν ολα τα αλλα..Και ας ξερω ελαχιστα, εισαι ο,τι καλυτερο αυτη τη στιγμη. Ολοι οι αλλοι φαινονται τοσο μακρια, θελουν να ζουν τις ζωες τους τοσο εγωιστικα...κ με εχει φαει το παραπονο.Τελικα τι χρειαζομαστε?..Ενα χαμογελο,μια αγκαλια,ενα προσωπο χαμογελαστο. Και ολα αυτα που μας βασανιζουν...γιατι?γιατι υπαρχουν?? Ειναι η χρυσοσκονη, ειναι η μαγεια της ζωης. Θελω να γυρισω στο παρελθον, να γευτω ολες εκεινες τις χαρουμενες στιγμες κ να σκοτωσω καθε τι που σκοτωσε την αθωα μου ψυχη...Γιατι το χρειαζομαι, χρειαζομαι εκεινο το αθωο παιδικο χαμογελο ξανα. Πολλα προβληματα τελικα. ΠΟΛΛΑ! Και εσυ εξακολουθεις να μου παιρνεις το μυαλο, να σε θελω μερα παρα μερα πιο πολυ...αλλα εισαι μακρια.