Όταν τελειώσεις με τις πανελλήνιες ,θα καταλάβεις οι σκέψεις σου ήταν της εφηβείας ,αν σου άρεσε η χημεία ,ο χημικός μηχανικός δεν έχει καν χημεία μόνο φυσική πρόσεξε το
14.3.2018 | 01:24
Προβλήματα απο την καθημερινή μου ζωή
Είμαι 17 χρονών,αγόρι και οδεύω προς την τελικη ευθεία για τις πανελλήνιες.Δυστηχώς όλα αυτά τα χρόνια με ταλανίζουν πληθώρα προβλημάτων,τα οποία για εμένα είναι τόσο σοβαρά που δεν μπορώ να τα εκμηριευστώ ούτε στους πιο κοντινούς μου φίλους ουτε με την οικογένειά μου.Σκεφτόμουν να τα παραθέσω εδώ απο τον Αύγουστο αλλά συνέχιζα να λέω όχι μην ανησηχείς θα περάσει.Μακάρι.. Θα ήθελα να ευχαριστήσω εξαρχής όσους σπατάλησαν το ελεύθερό τους χρόνο για να μου απαντήσουν.Επειδή τα προβλήματά μου είναι πολλά θα τα αριθμήσω για καλύτερη συννενόηση1)Οικονομικές διαφορές με φίλους.Πριν την κρίση,απο ότι εχω καταλάβει η οικογένειά μου θα μπορούσε να θεωρηθεί ελαχίστως ευκατάστατη.Όμως η ζωή τα έφερε έτσι που οπως ειπε και ο Τρικούπης επτωχεύσαμεν και γίναμε η καθημερινή ελληνική οικογένεια.Παράλληλα εγώ απο Α'δημοτικού πηγαίνω σε ιδιωτικο σχολείο με δίδακτρα περίπου στα 5.000 ετησίως.Όπως καταλαβαίνετε τα οικονομικά πανε απο το κακό στο χειρότερο.Οι φίλοι μου στο σχολειο λένε συνέχεια να πάμε διακοπές μετα τις πανελληνιες να παμε εδω να παμε εκει.Αλλα και οταν που και που βγαινει ολη η παρεα παλι παμε παντου.Και το θεμα ειναι οτι εγω δεν θελω να φανει οτι ειμαι φτωχος επειδη οι αλλοι ειναι ολοι τους,τουλαχιστον,πλουσιοι διοτι με ριχνει ψυχολογικα.δεν θελω να διαφερω με αρνητικο τροπο και νιωθω αυτην την πιεση καθε μερα.Οπότε τι προτείνετε;2)Η πίεση απο τις πανελλήνιες και η αλλαγή χαρακτήρα.Η πίεση με εχει επιρρεασει κυριως οσον αφορα τον τροπο σκεψης μου.Και γενικοτερα συμπεραινω οτι η συμπεριφορα μου απο χρονο σε χρονο διαφερει σημαντικα.Π.χ αν σε 1 θέμα εχω την αποψη Α , του χρονου θα εχω την αποψη Β η οποία μπορει να ειναι και εντελως αντιθετη απο τηνα αποψη Α.και δεν ξερω γιατι και πως συμβαινει αυτο,και αυτο που με στενοχωρει και αλλο ειναι οτι οι φιλοι μου δεν ειναι τοσο ασταθεις οσο εγω.Παραλληλα,φέτος νιώθω οτι δεν εχω τπτ στο κεφαλι μου και ξεχναω τα παντα.Ρωτήστε με για φυσικη,χημεια μαθηματικα και θα μπορω να απαντησω,ο,τι αλλο συνηθως το εχω ξεχασει.Π.χ πριν 2 μηνες εγραψα σε μια φιλη μου στο facebook,γεια σου τι κανεις,και μετα απο 2 λεπτα το ειχα ξεχασει οτι το ειχα στειλει.Και δεν ειναι οτι ημουν απασχολημενος εκεινη την ωρα,αντιθετως ξεκουραζομουν.Το ολο θέμα ειναι οτι νιώθω αλλος ανθρωπος μεσα μου και νιωθω αλλα ξερω οτι δεν ισχυει οτι εχω στερεψει απο κριτικη σκεψη.Δεν εχω ιδεα τι να κανω.....3)Εξωτερικη εμφανιση και κοπελες.Απο μικρος πιστευα οτι ειμαι κακασχημος.Όλοι οι φιλοι μου μου λενε οτι ειμαι μια χαρα...Εγώ ξέρω οτι εχω τεραστια μυτη και αυτια τα οποια αντι να ειναι πλαγια και προς τα πισω> προς τα εμπρος.Οι φιλοι μου,μου λενε οτι εχω φυσιολογικο μεγεθος μυτης.Ομως το θεμα ειναι οτι οσο χαμηλη αυτοπεποιθηση και να εχω,εχω βρει ελαχιστους που να εχουν μεγαλυτερη μυτη απο μενα,και δεν ειναι ατομα τριτης ηλικιας(γιατι οσο μεγαλωνεις τα αυτια,μυτη κλπ μεγαλωνουν,εχει αποδειχθει πειραματικα).χθες κιολας εψαχνα πως να εντοπιζεις τα θετικα χαρακτηριστικα σου.Η αληθεια ειναι οτι εγω δεν βλεπω σχεδον τπτ θετικο πανω μου.Ακομα και το χιουμορ μου καταλαβαινω οτι εχει χειροτερευσει τελευταια.Οπως καταλαβαινετε με ενα τετοιο τερας,ναι γιατι περι τερατος προκειται,καμια κοπελα δεν θελει να κανει παρεα.Ξερω οτι ειμαι σκατα αλλα δεν νομιζω οτι μου αξιζει τετοια αντιμετωπιση ακομα και σε τερατα...Δηλαδή συγνώμη κανείς δεν ενδιαφέρεται;;;Στα 8 κυρια χρονια κοινωνικης ζωης οι λιγοστες κοπελες που ξερω ειναι οι περισσοτερες φιλες,Περσι ηταν η 1η μου σχεση που διαρκει μεχρι τωρα.Ομως για να ειμαι και ελικρινης και εγω ειμαι λιγο ντροπαλος να τις προσεγγισω αλλα οχι και σε τετοιο βαθμο.Εδω ειναι ενα αλλο θέμα.Παρολου που διαβαζω συνεχεια πως τις προσεγγισεις,δεν ξερω γιατι αλλα απλα δεν μπορω,αν φαω χυλοπιτα παιζει το 20% περιπου του λογου που δεν τις προσεγγιζω και το υπολοιπον 80% δεν ξερω που πηγαινει και σε αυτο χρειαζομαι την βοηθεια σας να το ανακαληψω.Πριν 2 βδομαδες περιπου ηρθε στο τμημα μας μια κοπελα που κανει μαζι μας μονο χημεια-2 ωρες την εβδομαδα-.Παραλο που στην αρχη απλα καναμε χειραψια,μετα απο λιγο αρχισα να την παρατηρω.Και ετσι μετα απο 1 βδομαδα αρχισα να εχω αισθηματα για αυτην.Οπως ομως ανεφερα ειμαι σε σχεση και οχι δεν προκειται να κανει κινηση.Το θεμα μου ομως ειναι οτι εχω τρελαθει με αυτην και το γεγονος οτι δεν βλεπομαστε πιο πολυ,φουντωνει ακομα περισσοτερο τα αισθηματα μου.Ομως,πολλες φορες αποσπαται και η προσοχη μου επειδη την σκεφτομαι.Οποτε θελω να σας ρωτησω.Τι κανεις οταν εισαι σχεση με καποια που αγαπας υπερμετρα και εμφανιζεται και καποια που αισθανεσαι τοσο δυνατη επισης αγαπη;Σας παρακαλω αν μπορειτε,απαντηστε μου σε αυτο χωρις να λαβετε υποψη την θεση της ελληνικς κοινωνιας οτι μπορεις να εισαι με μονο 1 ατομο.Ταυτόχρονα σήμερα ειμασταν μια παρεα 4,3 αγόρια και το κορίτσι μέτραγε με πόσους εχει φασωθει...πανω απο 20,,, αν και ειναι οντως πολυ ομορφη και σαγυνευτικη.Ετσι νιωθω ακομα περισσοτερο σκουπιδι γιατι εγω φιλησα για πρωτη φορα στο στομα πριν 1 χρονο οταν αρχισε η σχεση.Οπότε τι νομίζετε για το παραπάνω αδιέξοδο4)Μετα τις πανελληνιες.Εγω θελω να περασω χημικο αθηνας(17.983 μόρια),και αν οχι μετα χημικο μηχανικο αθηνας(17.826 μόρια)Το θέμα ειναι οτι εκτος απο οτι οι σχολες αυτες ειναι αγγουρι και θελεις τεραστια τυχη,γιατι προσπαθεια κανω καθε μερα, και αν πχ γραψω 18.000 θα μπορω να επιλεξω οποιο θελω.Το θέμα ειναι οτι πλεον δεν ξερω τι θελω.Η χημεια ειναι η αγαπη μου απο το δημοτικο.Παντα αριστευα και ειχα μια εφεση προς αυτη.Ομως εκτο απο το οτι η βαση θα ανεβει και αλλο φετος,επειδη πλεον μπαινουν και απο ιατρικη,οτι ο χημικος μηχανικος ειναι μονο απο θετικη(αυτη ειναι η κατευθηνση μου) και το 5ο ετος στο χημικο μηχανικο θεωρειαι master,εστω και μονο στην Ελλάδα,αλλα ειναι και δωρεάν.Δλδ απο χημικο μηχανικο θα ειμαι 23 με μεταπτυχιακο και δωρεαν μαλιστα,ενω στο χημικο 22 χωρις μεταπτυχιακο το οποιο και θελει λεφτα μετα.Οποτε με αυτα τα δεδομενα εσεις ποιο θα διαλεγατε;Μην μου πειτε οποιο θες περισσοτερο,γιατι εχω παρει αυτον τον δρομο και ειναι αδιεξοδο5)το νοημα της ζωης και θανατος.Αυτο ειναι ενα διαχρονικο για μενα προβλημα εδω και 4 χρονια περιπου.Ξυπναω τα βραδια και κλαιω γιατι δεν θελω απλα να παω απο την υπαρξη στην ανυπαρξια μεσα σε 1 δευτερολεπτο.Και θα μου πειτε ναι αλλα εισαι νεος ακομα,εχεις μια ζωη ακομα μπροστα σου,μην το σκεφτεσαι,κοιτα εμας κλπ.Οσο και να εχετε δικιο,η στιγμη του θανατου θα ερθει οποτε πως γινεται να μην το σκεφτεσαι;Πως γινεται να μην κλαις και να μην σε πιανει καταθλιψη οταν ξερεις οτι ολα καποτε τελειωνουν;Υπο αυτο το πρισμα διερωταμαι:ποιο το νοημα της ζωης και γενικοτερα των πραξεων μας αν καποτε ολα θα τελειωσουν;Σε αυτο δεν εχει βρει απαντηση και χρειαζομαι την βοηθεια σας.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΑΝΤΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΤΖΑΦΛΑΡΙ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΣΑΤΕ ΕΝΑΝ ΑΓΝΩΣΤΟ.
3