ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δυστυχώς, στην οικογένειά μου υπάρχουν αρκετά προβλήματα λόγω του πατέρα μου. Όλα τα μέλη της οικογένειας αντι να χαιρόμαστε που μπαίνει στο σπίτι ενοχλούμαστε, έχουμε κλειστεί στους εαυτούς μας. Ο πατέρας είναι απο εκείνους τους ανθρώπους που λειτουργούν ως κοσμοδιορθωτές, έχουν γνώμη για όλα και είναι και η σωστή, είναι αγενείς αλλά νομίζουν ότι έτσι παιδαγωγούν και είναι ειλικρινείς, Του έχουμε μιλήσει και εγώ και η μητέρα μου και ο αδερφός, αλλά δεν ενδιαφέρεται για όσα λέμε συνήθως γελάει ή παίζει παζιέντζα στον υπολογιστή ή προσπαθεί να βγει από πάνω. Αισθάνομαι μεγάλη ψυχολογική πίεση, αλλά δεν έχω τη δυνατότητα να σταθώ στα πόδια μου και να ανεξαρητοποιηθώ πλήρως, όποτε υπομένω γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Δεν εκτιμά καθόλου την μητέρα και τον αδερφό γιατί δεν έχουν τελείωσει πανεπιστήμιο, και χωρίς πτυχίο ως άνθρωπος δεν αξίζεις (κατά την απόψη του), ούτε ως καλλιτέχνης ή λογοτέχνης ή γυμναστής ή φιλόσοφος κ.λπ. Μόνο όσοι είναι εκ των θετικών επιστημών αξίζουν. Δεν έχει επίπεδο, ουτε καλλιέργεια και δεν τον νοιάζει. Η ζωή όλη, κατά τη γνώμη του, είναι μόνο λεφτά, τίποτα άλλο δεν αξίζει. Ακόμα, μας ασκεί λεκτική βία, αφού μας μειώνει συνεχώς λόγω της ανάγκης να φαίνεται πάνω από όλους, ο πιο σημαντικός, ο πιο έξυπνος, "ο πιο" σε όλα. Ντρέπομαι για τον πατέρα μου, είναι παράδειγμα προς αποφυγή, και λυπάμαι που φτάνω στο σημείο να γράψω αυτά τα πράγματα.