ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο ψεύτης και ο κλέφτης όντως τον πρώτο χρόνο χαίρονται.Ειχα μια φίλη που μου έλεγε ψέμματα και μου έπαιξε ένα πολύ άσχημο παιχνίδι.Καναμε πάρα πολλά χρόνια παρέα και μου ήταν αδύνατον να αντιληφθώ τι γινόταν πίσω από την πλάτη μου.Ήμασταν φίλες από παιδιά και σε όλα τα φοιτητικά μας χρόνια,μέχρι στα 29 μας πριν από λίγους μήνες που ανακάλυψα ότι τα είχε με τον φίλο μου.Μου είπε πως είχε βρει κάποιον αλλά ποτε δεν βόλευε να μου τον γνωρίσει.Εγώ δούλευα πολλές ώρες οπότε και ο πρώην μου είχε πολύ ελεύθερο χρόνο μόνος του.Καποια στιγμη άρχισε να έχει πολύ αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά μπροστά του.Επίσης έβγαζε μια ξινιλα όταν εκείνος δεν ήταν εκει.Μου έλεγε πως δεν θα άντεχε ποτέ τον χαρακτήρα του για σχέση,πως έχει πολύ απόλυτες απόψεις,πως παίζει το ματάκι του ενω καποτε ελεγε τα καλυτερα λογια για εκείνον.Οταν την έβαλα στη θέση της και την απομάκρυνα έβλεπα και από εκεινον περίεργα σημάδια.Κλεινοταν με τις ώρες στο μπάνιο και μιλούσε στο τηλ.και καλά για τη δουλειά.Ωσπου πήρα κάποια στιγμή το κινητό του και είδα ένα μήνυμά της μέσα στα μέλια.Έπαθα σοκ αρνουμουν να το πιστέψω.Τον πίεσα πάρα πολύ και το αρνιόταν.Είπε πως το αγνόησε γιατί μάλλον θα του το έστειλε κατά λάθος.Του μίλησα άσχημα και τον απειλησα πως θα φύγω μια για πάντα αν δεν μου πει την αλήθεια.Ώσπου έβαλε τα κλάματα και μου παραδέχτηκε πως βρέθηκαν δύο φορές.Τη μια στο σπίτι της που πήγε να την βοηθήσει με κάτι και εκεί μου είπε πως τον φίλησε εκεινη ξαφνικά γιατί ήταν στεναχωρημενη και την άλλη ένα βράδυ που εγώ έλειπα και απλά την είχε γυρίσει σπίτι μετά από μια γιορτή κοινών φίλων μας.Έχασα τον κόσμο μου γιατί ένιωθα πως ακόμα και εκείνη τη στιγμή με κοροιδευε.Πήγα αμέσως να βρω και εκείνη και μου παραδέχτηκε μόνη της πως βρέθηκαν μερικες φορες με τον δικό μου αλλά δεν μπορούσε να το σταματήσει.Της έδωσα ένα χαστούκι και της είπα απλά πως ταιριαζεται.Έφυγα για το πατρικό μου και από τότε δεν τους ξαναείδα.Δεν απάντησα ποτέ σε καμία από τις κλήσεις του...Και σκέφτομαι...αντε εκείνος,ήταν ενας ακόμα μ@λ@κ@ς.Εκείνη;πως μπόρεσε να μου το κάνει αυτό;αν ήταν οποιαδήποτε άλλη απλώς θα έκλαιγα μαζί της και θα με παρηγορουσε και θα τον βρίζαμε παρέα.Όμως με πρόδωσε.Και η δική της προδοσία πονά περισσότερο.Εκείνον τον ξεγραψα σχεδόν αμέσως.Την δική της προδοσία όμως πως στο καλό να τη διαχειριστώ;πως να ξανάεμπιστευτώ;Μερικές φορές σκέφτομαι πως τουλάχιστον ξέρω.Πως τελείωσε το άθλιο και κρυφό παραμυθάκι τους.Έμαθα πως δεν μιλιούνται καν Όμως με πονάει ακόμη.Εύχομαι απλά να μην τους ξαναδώ ποτέ μπροστά μου.Και να το ξεπεράσω γρήγορα.