ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το Θεμα μου ειναι η κολλητη μου. Κ οι 2 ειμαστε φοιτητριες κ γνωριζομαστε απο μικρες(ειμαστε 22).Τα εχει εδω κ ενα χρονο με ενα παιδι κ απο τοτε που τα φτιαξανε ειναι ολη μερα μαζι του κ επι βδομαδες ειχε εξαφανιστει εντελως κ δεν ειχε στειλει ουτε μηνυμα. Οκ το καταλαβαινω ειναι ερωτευμενη(για πρωτη φορα) αλλα δεν δικαιολογειται αυτη η πληρης αδιαφορια με το που βρηκε γκομενο!(Ειχε στο παρελθον αλλες 2 σχεσεις αλλα δεν ηταν κ πολυ κολλημενη με κανεναν απ τους 2). Τσακωθηκαμε για αυτο το λογο κ εκανε προσπαθειες να τα ξαναβρουμε.Ακομα κ μετα απο 1 χρονο σχεδον σχεσης ειναι κολλημενοι ο ενας στον αλλον.Ξυπνανε μαζι, κοιμουνται μαζι, τρωνε μαζι ουτε παντρεμενοι να 'ταν!Εγω εχω ξενερωσει με τη συμπεριφορα της απεναντι μου και τις φορες που ειχαμε βγει για να τα ξαναβρουμε εγω δεν ενιωθα οπως πριν μαζι της και εβλεπα οτι εχει αλλαξει..ο γκομενος της(τον οποιο αντιπαθω για πολλους λογους) ειναι φουλ ανασφαλης δεν την αφηνει ποτε μονη της και γενικα η "φιλη" μου εχει χασει καθε ιχνος βουλησης σ αυτη τη σχεση. ειναι το σκυλι του αλλου! Πιστευω οτι η σχεση τους ειναι παθολογικη, ειναι εξαρτημενοι ο ενας απ τον αλλον. Να σημειωθει οτι δεν εχει πολλες φιλες οποτε ισως να θελει να τα ξαναβρουμε επειδη νιωθει μονη στο κομματι των φιλων.Το ερωτημα ειναι γιατι μερικοι ανθρωποι βρισκουν γκομενο και ξεχνανε τους παντες και τα παντα? Γιατι δεν μπορουν να κρατησουν μια ισορροπια?Θεωρειτε πως ειμαι υπερβολικη σ αυτο που λεω?Καταλαβαινω οτι στην αρχη ηταν λογικο να αφιερωνει περισσοτερο χρονο σ αυτον αλλα αυτη χαθηκε εντελως! Σαν να με ηθελε για φιλη της μονο για να βγαινουμε και να περναμε καλα και με το που βρηκε αλλον να της κανει παρεα σ αυτα με ξεχασε.