ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
10.9.2024 | 12:24

Προκατάληψη

Όταν κάποιος δεν είναι πολύ κοινωνικός,δε σημαίνει ότι θέλει να'ναι και συνέχεια μόνος ή ότι δε θέλει κι αυτός παρέες και σύντροφο.Το καταλαβαίνω ότι για τις γυναίκες είναι red flag όταν βλέπουν κάποιον να μην έχει μεγάλη κοινωνικότητα.Και το καταλαβαίνω επίσης να τους φαίνεται ασυνήθιστο,αφού άσχετα με αυτό που λέγεται γενικα κι αόριστα ότι υπάρχει πολλή μοναξιά,στην πραγματικότητα ελάχιστοι είναι μόνοι τους.Μένουν έτσι μόνο στο κοινωνικό κομμάτι και δε θέλουν να γνωρίσουν κάποιον παραπάνω,τον χαρακτήρα του,τα ενδιαφέροντα του...Υπερισχύει δηλαδή η προκατάληψη ότι ο μόνος θέλει να είναι μόνος ή ότι έχει κάποιο θέμα και είναι μόνος ή μήπως 'κρεμαστεί' πάνω μας αν δεν έχει άλλες παρέες.Και κάπως έτσι,ο φαύλος κύκλος της μοναξιάς για όσους είναι μόνοι,συνεχίζεται...
5
 
 
 
 
σχόλια

Μπορεί απλά κάποιος να είναι επιλεκτικός και λιγότερο εξωστρεφής. Είναι θέμα χαρακτήρα και οικογενειακού περιβάλλοντος που μεγάλωσε κανείς. Δεν αποτελεί κόκκινες σημαίες οπότε. Το να είναι κάποιος υπερβολικά εξωστρεφής δηλώνει ανασφάλεια, αφού συνεχώς αποζητά την ανθρώπινη επαφή και γίνεται συνάμα και κουραστικός προς τον περίγυρό του.

Καλά και εγώ είμαι της άποψης πως οι άνθρωποι που είναι τελείως μόνοι τους,κατά βάθος το θέλουν αυτό ,όσο και αν δεν το αντιλαμβάνονται.
Από εκεί και πέρα,τα άκρα γενικώς μου προκαλούν απέχθεια.Και ένας υπερβολικά κοινωνικός άνθρωπος με κουράζει ακριβώς το ίδιο όσο και ένας τελείως αντικοινωνικός.Και οι δύο αυτές κατηγορίες ανθρώπων έχουν θέματα με τον εαυτό τους,κατά τη γνώμη μου.Ενα μέτρο θέλει σε όλα!

Ναι, δεν είναι red flag για μας το να μην είναι κοινωνικός ίσα ίσα, το να είναι κοινωνικός είναι red flag αλλα δεν στο εξηγώ τώρα. Βεβαια ειναι αλλο πραγμα να ειχε καποιος φίλους αλλά στην πορεία να έμεινε μόνος και άλλο να μην είχε ποτέ. Το ποτέ θέλει διερεύνηση. Παρ όλα αυτά η μοναξιά αφορά πολλούς ανθρώπους και σε μεγαλυτερες ηλικίες ειναι πιο συχνο φαινόμενο, οποτε αν και μόνος δεν είσαι ο μόνος.

Βρες ανθρώπους που να ταιριάζεις και στο σκεπτικό μαζί τους.
Ε΄ναι αρκετά δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο.
Προκαταλήψεις θα υπάρχουν πάντα για διάφορα πράγματα.
Γράψτες εκεί που πρέπει και κάνε τη ζωή σου όπως θες.
Και τους πολύ κοινωνικούς κι εξωστρεφείς τους αντιμετωπίζουν ως ενοχλητικούς κάποιοι άνθρωποι.
Ξέρεις πόσες φορές έχω ακούσει σε παρέες να λένε πόσο βαριούνται τον τάδε ή την τάδε που έίναι ομιλητικοί άνθρωποι, που έχουν ενέργεια και όλο τρέχουν την παρέα από δω κι από κει κι όλο ιδέες κατεβάζουν;
Δεν ταιριάζουν όλοι με όλους.
Αν για κάποιες (ή κάποιους) θεωρείται red flag οπως γράφεις η μη κοινωνικότητα ή η εσωστρέφεια (παρεμπιπτόντως άλλη μια αηδία της εποχής μας ότι το παραμικρό πράγμα ή χαρακτηριστικό το βαφτίζουμε red flag ή cringe κι ένα σωρό σαχλαμάρες αλλά τέλος πάντων) τότε παράτα τους και πήγαινε να κάνεις παρέα με άτομα που θα εκτιμήσουν την εσωστρέφειά σου.
Μην ασχολείσαι με άτομα που έχουν προκαταλήψεις.
Ή πάρ' τους δώρο το βιβλίο ''η δύναμη των εσωστρεφών σ' έναν κόσμο που δεν σταματάει να μιλάει'' της Susan Cain και μην ξανασχοληθείς μαζί τους.
Είμαστε πολλά εκατομμύρια άνθρωποι, κάποιον θα βρεις να αλληλοεκτιμηθείτε και να ταιριάξετε.
Αδιαφόρησε για τους προκατειλημμένους και τους προληπτικούς.

Από τα τρία που γράφεις στο πώς βλέπουν οι γυναίκες τον μόνο, συμφωνώ στα δύο τελευταία αλλά όχι στο πρώτο.
Το να θέλει πραγματικά κάποιος να είναι μόνος, είναι άξιο προς διερεύνηση... και αυτό, επειδή εξαρτάται από το πώς έχει αποφασίσει να διαχειρίζεται τη μοναξιά του.
Αν δηλαδή αποδειχθεί ότι απασχολεί μέσα σε αυτήν το χρόνο του δημιουργικά και έχει βάλει τους δικούς του κανόνες ως προς την οριοθέτησή της, μπορεί και να είναι μέχρι και άξιος θαυμασμού ή επαίνου για αυτήν.
Για αυτό λέω ότι το πώς βλέπουν οι υπόλοιποι τη μοναξιά κάποιου, έχει να κάνει πολλές φορές και με την ηλικία του...
Όταν για παράδειγμα είναι κάποιος πολύ νέος, η μοναξιά μπορεί να είναι και στοιχείο ντροπαλότητας · επομένως στα μάτια ορισμένων γυναικών κάτι ελκυστικό.
Όταν κάποιος είναι κάπως μεγαλύτερος, ίσως αναρωτηθούν γιατί είναι μόνος και έτσι υπερισχύσει η περιέργεια ώστε να τον προσεγγίσουν.
Στους άνω των 50, συνήθως είναι απωθητική, επειδή τις κάνει καχύποπτες μιας και λογικά υποθέτουν πως έχει κάνει τον κύκλο του σαν άνθρωπος και εφόσον ούτε λόγω εργασίας κατάφερε να έχει φίλους αλλά ούτε και οικογένεια, σημαίνει ότι "κάποιο λάκκο έχει η φάβα".
Πώς τα κατάφερε έτσι ή μήπως έχει ύποπτο παρελθόν, αναρωτιούνται.
Εάν πάλι είναι λόγω ιδιορρυθμίας του, μετά τόσα χρόνια σημαίνει πως και η ζωή του είναι ανάλογα ιδιόρρυθμη, άρα και δύσκολη · και κανένας (ειδικά σήμερα) δεν θέλει σε μία δύσκολη εποχή, να ταλαιπωρείται με έναν δύσκολο άνθρωπο και τη δύσκολη ζωή του.
Το να "έχει ο μόνος κάποιο θέμα ή να κρεμαστεί πάνω μας", σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι προκατάληψη αλλά εύλογα ερωτήματα.
Επειδή, ποιος θέλει πραγματικά να είναι μόνος του όταν αρχίσει να γερνάει "οπότε μάλλον και θέμα χαρακτήρα να μην έχει, θα κρεμαστεί λόγω ανασφάλειας πάνω μας" σκέφτονται.
Εκτός και αν νομίζεις ότι θέλει ή χρειάζεται μία οποιαδήποτε γυναίκα έναν άνδρα που υπάρχει κίνδυνος να κρέμεται από αυτήν.
Και ειδικά όσο νοιώθει ότι περνούν τα χρόνια και για την ίδια.

Scroll to top icon