17.2.2016 | 17:40
Προς Χ
Πριν 3 εβδομάδες περίπου έγραψα μια εξομολόγηση-ανώνυμα-όπως γράφονται τόσες και τόσες άλλες εδώ μέσα κάθε μέρα. Μέχρι τότε είχα διαβάσει μόλις 2 φορές την συγκεκριμένη στήλη και μια μέρα απλώς αισθάνθηκα να γράψω αυτό που έγραψα. Δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό ούτε ότι θα το έβλεπες, ούτε ότι είσαι ήδη μέλος, ούτε ότι ο διάολος έχει πολλά ποδάρια. Για την ακρίβεια όταν το διαπίστωσα τα έχασα κυριολεκτικά. Άσχετα όμως με τα παραπάνω, ότι είπα ήταν η αλήθεια.Αν ήθελα να στα πω κατ’ ιδίαν θα το είχα κάνει αλλά προφανώς δεν ήθελα, γιατί πλέον δεν έχει κανένα νόημα.Όπως και εσύ αν ήθελες ποτέ κάτι παραπάνω από εμένα θα είχες συμπεριφερθεί-ενδεχομένως- αλλιώς.Το θέμα είναι ότι αν και όλα αυτά είναι πολύ περασμένα,αυτό δεν αναιρεί το γεγονός, από μέρους μου τουλάχιστον, ότι αισθάνθηκα μια εξαιρετική χημεία και επικοινωνία μαζί σου από την πρώτη στιγμή ( όποτε αυτή επετεύχθη..και εδώ βάζω χαμόγελο) την οποία δεν βρίσκεις κάθε μέρα.Επιπλέον ότι όπως σου είχα αναφέρει κάποτε,πέρα από το αρχικό ερωτικό ενδιαφέρον, στην πορεία τα δεδομένα άλλαξαν και αισθανόμουν να σε νοιάζομαι πραγματικά. Αν και δεν θέλω να μιλήσω για αγάπη γιατί είναι λίγο περίεργο στην περίπτωσή μας, αλλά απ’ ότι φαίνεται αυτό ήταν, ή έστω κάποιο υποκατάστατο αυτής ;-).Το κεφάλαιο αυτό όμως έχει κλείσει προ πολλού και είναι η τελευταία φορά που το αναμασάω.Ερχόμενη στο σήμερα θα ήθελα να σου ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου να επιστρέψει σύντομα το πρόσωπο που περιμένεις και να γίνουν όλα όπως τα επιθυμείς.Τώρα πάλι αν έχω καταλάβει λάθος ως προς την ύπαρξή σου εδώ μέσα, ας θεωρηθεί το παρόν κείμενο ως άλλη μία ανώνυμη εξομομολόγηση, άνευ σκοπού και νοήματος. Καλή συνέχεια σε κάθε περίπτωση :-)