ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Για το κοριτσι που εγραψε την εξομολογηση "ειναι 4 και γω μια"... Μην φοβασαι, εχεις ατομα που σε υποστηριζουν και σε αγαπαν. Να θυμασαι πως αυτοι που σε πονουν εχουν μεγαλυτερο πονο μεσα τους απο εσενα. Εσυ εχεις δυναμη , δυναμη ψυχης. Θα ηθελα να σου πω πριν 8 χρονια τι εζησα. Μια παρομοια ιστορια. Ημουν μια εφηβη συνηθισμενη ομορφη αλλα εσωστρεφης χαρακτηρας οποτε δεν τους μιλουσα. Εκεινοι 3 αγορια ο ενας πιο ωραιος απο τον αλλον μεσα σε ολα. Στην τετραημερη λοιπον της 2ης λυκειου ο ενας απο αυτους με ειχε πιεσει να κανουμε κατι εγω αρνηθηκα. Μετα απο εκεινο το βραδυ για εμενα ηρθε η κολαση. Ετυχε να βρεθω σ αυτο το δωματιο με αυτους τους τρεις. Με ακουμπησαν μεσα απο τα ρουχα μου οχι στα γενητικα οργανα και χυδαιολογουσαν. Για ενα χρονο ζουσα μεσα στους φοβους μου και κατω απο τις σκιες τους. Δεν μιλουσα και ξερεις γιατι? Γιατι ελεγα ποιος θα με πιστεψει, ολοι θα νομιζουν πως το ηθελα και εκανα τη δυσκολη. Εκεινοι με κοροιδευαν φωναζαν 'ελα να σου πουμε λιγο στην τουαλετα' να με ακουμπαν 'τυχαια' στο μπρατσο και να μου λενε 'θυμασαι', να με ακολουθουν. Μεχρι που μιλησα, εσπασα, ειχα αρχισει να χανω τον εαυτο μου, σταματησα να τρωω και ειχα γινει σκληρη με τους αλλους. Τα ειπα σε μια φιλη μου που σε τετοια θεματα ηταν ανενδοτη με τραβηξε απο το χερι με πηγε στο διευθυντη και θυμαμαι να φωναζει χαρακτηριστικα 'μιλα τωρα για αυτα τα ρεμαλια'. Πατησα το ποδι μου τελικα και ολα μετα απο πολλα κλαματα πηραν τον δρομο τους, εγινα καλυτερα. Δεν ξερω τι κανουν και ελπιζουν να εχουν αλλαξει και να ειναι καλα. Αλλα...Κοριτσι μου μην τους χαριζεσαι οτι και αν σου εκαναν, ντροπη δεν ειναι αυτο που εγινε ντροπη ειναι να μην μιλαμε για αυτα τα θεματα. Βρες οποιονδηποτε εμπιστευεσαι και μιλα του. Απαιτησε οτι σου αξιζει γιατι αυτα μενουν μεσα μας και μεγαλωνουν και βυθιζομαστε στον ιδιο μας τον εαυτο. Τα φιλια μου και χωρις φοβο.