Λοιπόν... Αυτό που βιώνω αυτές τις μέρες είναι κάτι πολύ έντονο και πρωτόγνωρο για εμένα.
Μετά από χρόνια χωρισμού με προσέγγισε μέσω μηνύματος Η ΠΡΩΗΝ.
Μετά το χωρισμό μας ποτέ δεν την ξεπέρασα και για την ακρίβεια δεν έχει περάσει μέρα που να μην την έχω σκεφτεί. Χωρίσαμε άσχημα χωρίς όμως να φταίει κάποιος από τους 2, μπορεί να ακούγεται αντιφατικό αλλά ισχύει. Παρόλα αυτά εάν με ρωτουσατε πριν μερικές μέρες αν θα υπάρξει ποτέ μεταξύ μας επικοινωνία η απάντηση θα ήταν ένα σαφές ΟΧΙ. Τη Τετάρτη μετά τη δουλειά τσεκαρα τα μηνύματα μου και είδα ότι μου είχε στείλει. Μου κόπηκαν τα πόδια, άρχισα να νιώθω άρρωστος και σοβαρά, δεν ήξερα αν ονειρεύομαι η' όντως είχε γίνει αυτό. Ήταν κάτι που ποθούσα με όλη μου το είναι, αλλά το θεωρούσα ουτοπικό. Είχε γράψει ένα τεράστιο μήνυμα ότι άρχισε να πηγαίνει σε ψυχίατρο για κάποια θέματα που την αποσχολουν, κάποια τα γνώριζα, κάποια άγνωστα σε μένα καθώς έχει περάσει 3ετια από το χωρισμό, και με παρακάλεσε να βρεθούμε να μιλησουμε, ότι το έχει ανάγκη και να με ρωτήσει κάποια πράγματα. Καθώς δεν ήξερα πως να διαχειριστώ όλο αυτο, εάν πρέπει να βγω μαζί της (καθαρά για το δικό μου καλό), της είπα ότι θα επικοινωνήσω μαζί της όταν οργανώσω τις σκέψεις μου, δεν ήθελα να της πω ψέματα. Δεν ξέρω τι θέλει να μου πει, το μυαλό μου πάει στο ότι θέλει να με ρωτήσει εάν είχα παρατηρήσει όσο ήμασταν μαζί τίποτα περίεργο στη συμπεριφορά της, η' κάτι σε σχέση με τον ψυχίατρο. Τέλος πάντων της έστειλα ότι οκ ας βρεθούμε και έχουμε κανονίσει για αύριο...
Θα κάνω μια προσπάθεια να περιγράψω πως νιώθω. Από τη μια τρέμω μόνο στην ιδέα ότι θα την ξαναδώ, περισσότερο άγχος δεν έχω ξανανιώσει στη ζωή μου. Από την άλλη έχω απογοητευτεί γιατί όλα αυτά τα χρόνια μέσα μου πάντα ήλπιζα να ξαναμιλήσουμε και τώρα που έγινε πραγματικότητα δεν νιώθω την ευτυχία που πίστευα ότι θα νιώθω. Τέλος προσπαθώ με νύχια και με δόντια να μην κάνω σενάρια για να μην πάρω ούτε ελπίδες ούτε να προδικασω αλλά όποτε αφήνω το μυαλό μου μη απασχολημένο με αυτή τη διαδικασία ασχολείται.
Με συγχωρείται για το σεντόνι απλά έπρεπε κάπου να τα πω. Στις παρέες μου δεν ανέφερα τίποτα γιατί θελω να δω πρώτα τι θα γίνει.