6.2.2015 | 11:29
Προσπαθώντας να μην παραιτηθώ απο την ζωή μου..
Αποτυχημένες σχέσεις, ανεργία, μοναξιά ακόμα και απο φίλους, στενάχωρες μέρες και αναμνήσεις που οδηγούν σε κλάμματα, σκέψεις άσχημες για το μέλλον και για τα εργασιακά και για τα ερωτικά... Όμως προσπαθώ να ελπίζω οτι κάτι θα αλλάξει σε όλους τους τομείς..Προσπαθώ καθημερινά να λέω στον εαυτό μου οτι είναι απλά μια δύσκολη κατάσταση και θα περάσει, πως είμαι νέα και υγιής (κάτι που το ξεχνάω συνέχεια!), πως κάποιος θα με ερωτευτεί τρελά και θα είναι αμοιβαίο....Προσπαθώ να βελτιώσω την ζωή μου μαθαίνοντας νέα πράγματα όποτε μπορώ, επειδή ίσως να μου χρειαστούν.... Προσέχω την εμφάνισή μου, κάνω γυμναστική, διαβάζω, προσέχω να είμαι περιποιημένη και όμορφη ακόμα και όταν μένω σπίτι.. Επειδή καταβάθος ελπίζω οτι πλησιάζει ο καιρός που θα έχω αυτό που θέλω και έτσι να είμαι προετοιμασμένη...Όμως υπάρχουν και μέρες που δεν υπάρχει η παραμικρή ελπίδα, οτι η ζωή μου θα είναι όπως είναι και τώρα.... Το έχω νιώσει πολλές φορές οτι ένα τσακ θέλεις για να φτάσεις στο άλλο άκρο, απο την ελπίδα στην απελπισία.. Ένα τσακ..