Εχουμε σχέση εδώ και 7 χρόνια και είμαστε και δυο 30 και κάτι, οικονομικό θέμα δεν υπάρχει καθώς δουλεύουμε και οι δύο και έχουμε ένα ικανοποιητικό εισόδημα.Το θέμα είναι ότι αυτός κάνει δύο δουλειές (πιο πολυ γιατί του αρέσει )...για να εξηγήσω καλύτερα...το πρωί δουλεύει σε μια εταιρεία και το βράδυ τραγουδάει επαγγελματικά σε διάφορα μαγαζιά.
Το θέμα είναι ότι δεν περνάμε καθόλου χρόνο μαζι, πόσο μάλλον ποιοτικό χρόνο, κάτι που εγώ τουλάχιστον θεωρώ σημαντικό σε μια σχέση. Εδώ και 1-2 χρόνια βρισκόμαστε βράδυ Δευτέρας κ Τρίτης (απο τις 9:00 και μετα γιατί δουλεύω) κ Κυριακή μέρα (όχι το βράδυ). Εκτός από τις φορές που έχουμε υποχρεώσεις γάμους, βαφτίσεις κτλ.
Τα τελευταία τουλάχιστον 2 χρόνια δεν πήγαμε κάπου μαζί (για καφε, φαγητό μην φανταστείς) 5-6 φορές κ αυτό με δικιά μου πίεση.
Του έχω μιλήσει με ηρεμία και του έχω εξηγήσει ότι έχω ανάγκη να περνώ χρόνο μαζί του κτλ κτλ
Έχω φερθεί με υστερία και νεύρα γιατί τις 2-3 μέρες που θα βρεθούμε θα θέλει να ξεκουραστεί...
Του ζήτησα ένα Σαββάτο βράδυ ελεύθερο για εμάς εφόσον είναι το μόνο που δεν έχουμε πρωϊνό ξύπνημα και μου το αρνήθηκε...
Δεν του ζητώ να γίνω η Προτεραιότητα του αλλά να είμαι μέσα στη ζωή του κ να είναι κ αυτός στη δική μου. Ζητώ πολλά;