ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κανεις απο τον μεγάλο φιλικο κύκλο ή οικογενεια δεν ξερει.Ειμαι μονη σχεδον 2 χρονια.Νομιζα οτι εχω ολο τον χρονο στα χερια μου μα βλεποντας τα γενεθλια μου να πλησιαζουν και να περναω την γραμμη του προς 30,με εχει πιασει μια καταθλιψάρα απο εδω εως τη γη του πυρος.Δεν με ενοιαζε και πολυ το να δενομαι με τις προηγουμενες κοπελες μου,επιδιωκα την ανεξαρτησια μου σε οτι ερωτικο εμπλεκα και μετα απο μια χυλοπιταρα ολη δικια μου τα αλλαξα ολα μηπως και ανανεωθω. Δουλεια,σπιτι,νεα χομπι,νεες παρεες, και πλεον με επηρεαζει τοσο πολυ οταν γυρναω σπιτι και δεν ειναι κανεις εκει.Οτι μονη μου ξαπλωνω στον καναπε ενω δεν θα επρεπε γιατι αξιζω πολλα παραπανω απο αυτο.Ολοι θεωρουν οτι μια χαρα ειμαι,οτι τα χω βρει με τον εαυτο μου, οτι εχω τη δουλεια μου, την υγεια μου,μια χαρα εμφανισιμη ειμαι,οποτε ειναι οκευ αυτη. Μονο οκευ που δεν ειμαι με ολη αυτη τη μοναξια που δεν μπορω να την πεταξω απο πανω μου. Το πα,το διαβασα 1001 φορες να το εμπεδωσω τι με τρωει και whatever..