ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Που λέτε, έφτασε αυτή η ώρα που συμμετέχω στην πρώτη μου παράσταση. Άλλαξα ομάδα (ναι μεγάλη ιστορία απλά πληροφοριακά αν έμενα εκεί δεν θα έπαιζα ποτέ θα έπαιζαν όλο οι ίδιοι και εγώ θα πληρώνα σαν ) σε αυτή την ομάδα με αγκαλιάσαν και με δέχτηκαν αμέσως. Έχω πολύ καλό ρόλο για πρώτη φορά και νιώθω ευγνωνων για αυτό. Το στυλ της κοπέλας που υποδυομαι είναι φάση βουγιουκλακη (κακομαθημενη πλουσιοκοριτσο κλπ ) και η δασκάλα μου πιστεύει ότι μου ταιριάζει ο ρόλος και οι υπόλοιποι δηλαδή. Ενώ είμαι τσαχπινα στη ζωή έλα που κόλλησα στις πρόβες. Δεν μπορώ να βγάλω ναζι με τίποτα. Δεν θέλω να πω αταλαντοσυνη γιατί η τοποθέτηση φωνης είναι σωστή. Το πρόβλημα μου είναι πρώτον το ότι πρώτη φορά ανεβαίνω στη σκηνή επομένως δεν ξέρω πως να σταθώ και δεύτερον η μηδενική χημεία που έχω με το "ταίρι " μου . Στέκεται εκεί και δεν με βοηθάει καθόλου δεν με βοηθαει στο να νιώσω οικεία και να ξεδιπλωθω παρόλο που προσπαθώ πολύ μόνη μου στο σπίτι στις πρόβες που κάνω τι να κάνω ; εντωμεταξυ και ο ίδιος γνωρίζει ότι πρέπει να αποκτήσουμε οικειοτητα αλλά ναι έχουν συμβεί κάποια πράγματα και ελλειπε από τις τελευταίες πρόβες. Βοηθήστε με : την επόμενη φορά που θα τον δω τι να πω ώστε να σπάσει ο πάγος μπας και νιώσει κι αυτός οικεία και νιώσω κι εγώ άνετα να παίξω; #νιώθωωρεςωρεςσαντηνγκαρσοναβ